Θες να ‘μαι καλά, να μην πονάω,
θες να ‘σαι μακριά και να μοιράζεις στιγμές
που ‘χα κρατήσει για να σ’ έχω,
θες να μη σου λέω πως σ΄αγαπάω,
να ζω και να ξεχνάω το άρωμά σου,
θες να μην υπάρχω στα όνειρά σου ποτέ,
να μην ακούω της καρδιάς μου τη φωνή,
να της κρατήσω μια γωνίτσα να κρυφτεί,
να μη λυπάμαι που σε χάνω ξαφνικά,
να μη φοβάμαι που η ανάγκη μας νικά,
να μην αγγίξω την αλήθεια σου ξανά,
να μην πονέσω με το τέλος, με το τέλος που πονά.

Θες να γίνω άλλος, να μην είμαι πια εγώ,
μέσα στον κόσμο αυτό που έφτιαξες να ζω,
να ‘μαι καθρέφτης της δικής σου λογικής
που θα σε βλέπει και θα λέει ό,τι πεις,
να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό,
αυτό που πάντα μ’ άφηνε μισό,
να ‘μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες,
μα αν το μπορώ ποτέ δε ρώτησες..

Θες ό,τι κακό να το περνάω,
θες να προσποιούμαι πως γελάω,
χωρίς να ‘σαι κοντά μου να υπάρχω,
θες δικαιολογίες πάντα να΄χω,
θες να μη λυπάμαι που σε χάνω ξαφνικά,
να μη φοβάμαι που η ανάγκη μας νικά,
να μην αγγίξω την αλήθεια σου ξανά,
να μην πονέσω με το τέλος, με το τέλος που πονά.

Θες να γίνω άλλος, να μην είμαι πια εγώ,
μέσα στον κόσμο αυτό που έφτιαξες να ζω,
να ‘μαι καθρέφτης της δικής σου λογικής
που θα σε βλέπει και θα λέει ό,τι πεις,
να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό,
αυτό που πάντα μ’ άφηνε μισό,
να ‘μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες,
μα αν το μπορώ ποτέ δεν ρώτησες.

Θες να ψάξω αλλού το άλλο μου μισό
αυτό που πάντα μ’ άφηνε μισό,
να ‘μαι καθρέφτης σε όλα αυτά που εσύ θα θες,
μα αν το μπορώ ποτέ δεν ρώτησες.

Θες να ‘μαι καλά, να μην πονάω,
θες να ‘σαι μακριά και να μοιράζεις στιγμές
που ‘χα κρατήσει για να σ’ έχω,
θες να μη σου λέω πως σ΄αγαπάω, θες..

[Πες μου τ’αληθινά σου – 2005]
[Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση, Μουσική: Στέφανος Κορκολής]