Ξεκίνησα τελευταίως να τρέχω συστηματικά πάλι -στους χαμηλούς ρυθμούς που μπορεί το σώμα μου να ακολουθήσει βέβαια-, αλλά σκοπεύω να το συνεχίσω και να το κάνω πιο τακτικά, ούτως ώστε να βελτιωθώ όσο μπορώ, να ξεκινήσω τους μαραθωνίους και να νικήσω επιτέλους τον Πατίνιο!!

Σοβαρά τώρα, Κώστα μου, επίτρεψέ μου να μοιραστώ μαζί σας μια σκέψη που με βοήθησε στο αποψινό μου τρέξιμο και, παρόλο που χρησιμοποιεί για παράδειγμα έναν δρομέα, νομίζω ότι μπορεί να εφαρμοστεί γενικότερα στη ζωή.

Δεν συμβουλεύω κανέναν, απλώς καταγράφω αυτά που έλεγα στον εαυτό μου όταν ξεκίνησε να κουράζεται πολύ πριν την ολοκλήρωση της διαδρομής που είχαμε προκαθορίσει.

Σκέψου ότι η επιτυχία και η αποτυχία είναι δύο ζωντανά όντα.

Η επιτυχία είναι ο άνθρωπος που αγαπάς. Βρίσκεται ακριβώς στο τέρμα της διαδρομής. Σου φωνάζει ενθαρρυντικά μηνύματα και σε εμψυχώνει από την αρχή της κούρσας. Εσύ, φυσικά, όσο πιο κοντά στην αφετηρία βρίσκεσαι, τόσο λιγότερο ακούς τις φωνές και τις επευφημίες, διότι απέχεις πολύ ακόμα από το τέρμα. Όσο πλησιάζεις προς το τέρμα, οι φωνές γίνονται πιο δυνατές και ξεκινάς να βλέπεις όλο και πιο καθαρά το πρόσωπο που αγαπάς. Σε περιμένει ακριβώς στη γραμμή του τερματισμού, για να σου δώσει μια τεράστια αγκαλιά, ανταμοίβοντάς σε για τους κόπους και την προσπάθεια που κατέβαλες για να ολοκληρώσεις αυτήν τη διαδρομή.

Η αποτυχία, από την άλλη, είναι ένας εχθρός με υπερδυνάμεις. Τρέχει με απίστευτη ταχύτητα και δεν κουράζεται ποτέ. Είναι πάντα δίπλα σου. Είναι μαζί σου πολύ πριν την εκκίνηση της κούρσας και σου ψιθυρίζει λόγια αποθαρρυντικά. Σε γεμίζει με σκέψεις και αισθήματα που σε κάνουν να νιώθεις πιο αδύναμος. Ξεκινάς τη διαδρομή και έχει κολληθεί δίπλα σου. Ποτέ δε μπορείς να τον προσπεράσεις και πάντα είναι μισό βήμα πιο μπροστά σου. Με γυρισμένο το κεφάλι προς τα πίσω, δεν ψιθυρίζει πλέον, αλλά σου μιλά, γελά κοροϊδευτικά, σε γαργαλά, σου λύνει τα παπούτσια, σου θυμίζει πως πεινάς, πως πόνεσαν τα πόδια σου, σε θυμώνει. Κάθε βήμα που κάνεις πιο κοντά στο τέρμα, ο εχθρός αυτός γίνεται και πιο επιθετικός. Σε φτύνει και σε βρίζει, σε κάνει να νιώθεις άχρηστος και τιποτένιος. Και είναι πάντα έτοιμος, μόλις τα παρατήσεις, να σε αρπάξει στα χέρια του και να ξεκινήσει να χασκογελά μέσα στα μούτρα σου, κοροιδεύοντάς σε και μειώνοντάς σε ολοκληρωτικά.

Αγνόησε τον υπεράνθρωπο εχθρό, κλείσε τα μάτια και τ’ αυτιά σ’ αυτό το τέρας, φέρε το αγαπημένο σου πρόσωπο στο μυαλό, συγκεντρώσου για να ακούσεις που σε φωνάζει από το τέρμα της διαδρομής και πάρε έτσι δυνάμεις για να συνεχίσεις σταθερά μέχρι την ολοκλήρωση της κούρσας!