 |
| φωτογραφία από το OnePlus One μου |
Πήγα στο φεστιβάλ Φέγγαρος το Σάββατο, 5 Αυγούστου, αποκλειστικά για τους Delirium Elephants. Εκτός από την υπέροχη παρουσία τους, όμως, πήρα κι άλλα.
Είδα και τη Μαρίνα Σάττι με τις Φωνές, που με εξέπληξαν ευχάριστα με τη ζωντάνια και την αρτιότητα της μουσικής τους πρότασης.
Είδα μετά τους Jan Van, οι οποίοι, παρόλο που προφανώς είναι πολύ καλοί μουσικοί, προσωπικά με κούρασαν λίγο.
Μετά είδα τον Fantastic Negrito, ο οποίος ήταν, για μένα, αποκάλυψη, καθώς δεν τον είχα υπόψη προηγουμένως. Μερικές ώρες αργότερα, ο δίσκος του συνοδεύει μουσικά τη σύνταξη αυτού του κειμένου. Είναι εξαιρετικός!
Επίσης, για τους αμέτρητους “χίπηδες” που κατέκλυζαν το χώρο, και που πολύ εύστοχα σχολίασε η αγαπημένη Raindrops:
Πόσους τάχα χίππηδες μπορεί να αντέξει ενα φεστιβάλ;— Raindrops (@lexeiskailogia) August 5, 2017
έχω να πω ότι όταν το να είσαι χίπης είναι τόσο της μόδας, πραγματικά χίπης είσαι όταν δεν είσαι.
α. Καθώς στεκόμουν και περίμενα να εμφανιστεί ο υιός Μάλαμας, πριν φύγω για Delirium Elephants, ένας τύπος έρχεται από δεξιά μου, με χτυπά φιλικά στον ώμο και μου λέει “Πολλά ωραία η φανέλλα σου, φίλε μου!”.
Την ώρα που ντυνόμουν για το φεστιβάλ, δεν είχα ιδέα τι να βάλω. Και γιατί να είχε σημασία, άραγε; Όμως βρήκα μπροστά μου τη μπλούζα με το Permanent Waves των Rush και την έβαλα. Γιατί να μη δηλώσω τη μουσική μου ταυτότητα σε ένα μουσικό φεστιβάλ;
Ο φίλος που μου μίλησε φαινόταν να είναι νεαρότερος από μένα. Ανταλλάξαμε μερικές λίγο αμήχανες κουβέντες και συνέχισε το δρόμο του. Η άποψη μου είναι ότι για να ακούς, να αγαπάς και να εκτιμάς ένα τέτοιο συγκρότημα, σε βαθμό ώστε να πας να μιλήσεις σε έναν άγνωστο που απλώς φορά τη συγκεκριμένη μπλούζα, είσαι πολύ μελετημένος, έχεις καρδιά και μυαλό δουλεμένα. Φίλε, αδελφέ, αν διαβάζεις αυτό, και πάλι σε ευχαριστώ και μπράβο! Με συγκίνησες.
β. Ήμουν στο φεστιβάλ γύρω στις 19.45. Ήπια μια μπύρα στις 20.30 όταν ξεκίνησε το live των Delirium Elephants και αργότερα μια λεμονάδα, καθώς θα οδηγούσα, ήμουν σχετικά νηστικός και είχα επιβάτη στο αυτοκίνητο. Φύγαμε γύρω στις 1.30 και κατεβαίνοντας στη Σκαρίνου, με σταμάτησαν δύο αστυνομικοί για έλεγχο αλκοτέστ.
Ακολούθησε η πιο κάτω, εντελώς πραγματική, αν και όχι κατά γράμμα, συζήτηση:
ΤΤ: Καλησπέρα σας.
Αστυνομικός 1: Καλησπέρα, κάμνουμεν έλεγχο αλκοτέστ.
ΤΤ: Οκκέι, να κάμουμεν.
Α1: Ωραία, θα έρτει ο συνάδελφος. Συνάδελφε;
Αστυνομικός 2: (πλησιάζοντας, με φαλακρούα και μουστάκι 80s) Ήπιαμεν κανένα ποτούι;
ΤΤ: Ε, ήπια μια μπύρα πριν 4 ώρες (δεν είμαι καλός στα μαθηματικά, εξαναείπαμεν το τούτο).
Α2: (Στεναχωρημένος, απογοητευμένος, ίσως και απηυδισμένος) Ε καλάν, τζιαι τι εκάμνετε τόσες ώρες;
ΤΤ: Είσιε τζιαι λεμονάδες. Τζιαι επίσης επειδή οδηγώ είπα να μεν πιω ποτό.
Α2: (Κουνώντας διακριτικά και απογοητευμένα την κκελλέ του) Ντάξει, να πάτε στο καλό.
ΤΤ: Θέκκιου, καλή συνέχεια.
Α1 ή Α2 ή και οι δύο μαζί, αλλά νομίζω ήταν ο Α1: Στο καλό, καλό δρόμο.
Τωρά, θέλω να εντοπίσω το πρόβλημα στην περίπτωση τούτη.
Αν θεωρείς ότι το πρόβλημα εν το ότι ήπια μια μπύρα μόνον ούλλη νύχτα, πάτα το Χ πάνω στη γωνιά τούντου παραθύρου για να κλείσει τζιαι να πνάσεις.
Έχω τρεις εναλλακτικές εξελίξεις τούντης ιστορίας, στις οποίες ίσως διαφανεί το πρόβλημα, και τις οποίες φυσικά και θα γράψω:
1. “Ο ειλικρινής αστυνομικός”
[…]
ΤΤ: Ε, ήπια μια μπύρα πριν 4 ώρες.
Α2: Χεχε, άτε, πε μου αλήθκεια ρε παίχτη μου.
ΤΤ: Αλήθκεια κύριε αστυνομικέ, μιαν Carlsberg η ώρα 20.30 ήπια μόνο!
Α2: Χαχαχαχαχαχαχα, ου γαμώ το! Σοβαρομιλάς;
ΤΤ: Ε ναι, αφού ήταν να οδηγ-
Α2: Μπουάχαχαχαχαχαχαχα! Ε Πανίκκο, έλα δα ρε! Άκουσες τι λαλεί τούτος;
Α1: Όι ρε Πετρή! Τι είπεν ρε;
Α2: (Προς ΤΤ, συγκρατώντας μετά βίας τα γέλια του) Συγγνώμη φίλε μου, επαναλαμβάνεις;
ΤΤ: Ήπια μιαν Carlsber μόνο η ώρα 20.30.
Α1: (Κοιτάζει το ρολόι του) Τζιαι τωρά εν 1.45.. (Παύση)
Α1 και Α2: ΜΠΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Εντάξει φιλούι μου, να πάεις στο καλό! Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!
ΤΤ: (Ξεκινά το αυτοκίνητο τζιαι φεύκει)
2. “Ο σωστός αστυνομικός”
[…]
ΤΤ: Ε, ήπια μια μπύρα πριν 4 ώρες.
Α2: Χεχε, άτε, πε μου αλήθκεια ρε παίχτη μου.
ΤΤ: Αλήθκεια κύριε αστυνομικέ, μιαν Carlsberg η ώρα 20.30 ήπια μόνο!
Α2: (Με βλέμμα κατανόησης) Χμ.. Αντιλαμβάνεσαι ότι τούτο που μου λαλείς εν δύσκολο να το πιστέψω, έννεν; Γιατί να μεν πιεις λλίες μπυρούες δηλαδή;
ΤΤ: Επειδή οδηγώ, κύριε αστυνομικέ μου, τζιαι εν θέλω να ζαλιστώ.
Α2: Ναι, ούλλοι έτσι λαλούμεν, φίλε, αλλά πίνουμεν το ποτούι μας.
ΤΤ: Εγώ μια μπύραν ήπια, όπως σας είπα.
Α2: Καλάν, καλάν, εν να πρέπει να σου κάμω τον έλεγχο για να είμαι τζιαι εγώ σωστός, εν εντάξει;
ΤΤ: Μα φυσικά!
Α2: Φύσα με δύναμην δαμέσα.
ΤΤ: ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ!!
Α2: Γουάουξ, έδειξεν 5 βαθμούς υπό το μηδέν!
ΤΤ: Είπα σας το, έννεν;
Α2: Ε, Πανίκκο, έλα δα ρε.
Α1: Πε μου, ρε Πετρή.
Α2: (Δείχνει του το αλκοολόμετρο) Δε!
Α1 και Α2: Κύριε ΤΤ, τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια! Μπράβο. Μπορείτε να συνεχίσετε το δρόμο σας!
ΤΤ: Θέκκιου, πάπαϊ!
3. “Οι πιο σωστοί αστυνομικοί του κόσμου”
[…]
ΤΤ: Ε, ήπια μια μπύρα πριν 4 ώρες.
Α2: Χεχε, άτε, πε μου αλήθκεια ρε παίχτη μου.
ΤΤ: Αλήθκεια κύριε αστυνομικέ, μιαν Carlsberg η ώρα 20.30 ήπια μόνο!
Α2: Πειράζει σε να σου κάμω αλκοτέστ για να είμαι τζιαι εγώ σωστός με τη δουλειά μου τζιαι δίκαιος απέναντι στους υπόλοιπους οδηγούς;
ΤΤ: Όι φυσικά! Να κάμουμεν.
Α2: Φύσα με δύναμην δαμέσα.
ΤΤ: ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ!!
Α2: Μάλιστα. Όντως δείχνει μηδέν. Ρε Πανίκκο;
Α1: Πε μου, ρε Πετρή, ρε κουμπάρε.
Α2: Του κυρίου δαμαί έδειξεν μηδέν το αλκοτέστ του.
Α1: Εν που το φεστιβάλ που κατεβαίνει;
ΤΤ: Ναι, εν που τον Φέγγαρο που επιστρέφω.
Α1: Κάμε του τζιαι δεύτερο ρε Πετρή, μπορεί να εχάλασεν το μηχανούι.
Α2: Όι ρε, ο άνθρωπος λαλεί ότι ήπιεν μια μπύρα μόνο πριν 4 ώρες.
Α1: Μα εν δυνατόν; Αλήθκεια κύριε;
ΤΤ: Μάλιστα. Τζιαι μετά ήπια τζιαι μιαν λεμονάδα.
Α1: Πειράζει σας να κάμουμεν ακόμα ένα τεστ για επαλήθευση;
ΤΤ: Χάνετε το χρόνο σας, αλλά no problem.
Α1: (Προσεκτικά) Φύσα.
ΤΤ: ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ!!
Α1: Πάλαι μηδέν. Τζιαι γιατί εν ήπιες, κύριε;
ΤΤ: Επειδή ήμουν λλίο νηστικός τζιαι επειδή εν να οδηγήσω τζιαι επειδή έχω τζιαι κόσμο στο αυτοκίνητο τζιαι ήθελα να ήμουν σε κατάσταση να μπορώ να οδηγήσω χωρίς προβλήματα.
Α2: (Τρίβοντας το μουστάκι) Μπορείς να φκεις έξω που το αυτοκίνητο, μισό λεπτό;
ΤΤ: Βεβαίως. (Φκαίνει)
Α1 και Α2: (Ξεκινούν να χειροκροτούν δυνατά) Μπράβο κύριε ΤΤ!! Είσαι ένας σωστός οδηγός! Τζιαι τωρά θα απολαύσεις το δώρο που κάμνουμε σε όσους σωστούς οδηγούς βρίσκουμε!
(Ο Α2 ξεκινά να χαϊδεύει απόκρυφα σημεία του σώματος του ΤΤ και να τρίβεται πάνω του με νάζι και λικνίσματα αναψοκοκκινισμένης γαζέλας. Στο μεταξύ, ο Α1 πάει στο περιπολικό, ξεκινά το ράδιο ττάππο τζιαι ακούγεται το “You Can Leave Your Hat On” στη διαπασών. Επιστρέφει και ξεκινούν και οι δύο να χορεύουν αισθησιακά, γδύνοντας ο ένας τον άλλον και αφήνοντας μόνο τα καπέλα τους στο τέλος του τραγουδιού. Είναι σε προφανή έξαψη.)
ΤΤ: (Μπερδεμένος) Ε.. ευχαριστώ, κύριοι!
Α1: Εμείς σε ευχαριστούμεν, κύριε ΤΤ!
Α2: (Πλησιάζοντας, κρατώντας ένα μικρό χαρτάκι) Ορίστε τα τηλέφωνα μας.. Για οποτεδήποτε χρειαστείς κάτι από το Σώμα.. ή τα σώματα μας!
ΤΤ: (Συγκινημένος) Είσαστεν οι καλλύττεροι αστυνομικοί του κόσμου, γαμώ το!
Α1: Το ξέρουμε. Να πάεις στο καλό!
Α2: Σ’ αγαπάμε!
ΤΤ: (Ξεκινά το αυτοκίνητο και φεύγει, κοιτάζει από το καθρεφτάκι. Οι αστυνομικοί πίσω χαιρετούν ενθουσιασμένα, χοροπηδώντας σαν μαζορέτες και στέλνοντας φιλάκια.)
7 responses to “Μετά Φέγγαρον”
Μετά Φεγγαρον όμως ήπιες!
Μολόα.. όι μολόα!
Nice post dude!
Μετά απλώς ετζοιμήθηκα σαν το χτηνόν!
Thanks, who's this? 😮
Έλα, μολόγα… τι σου έδωσε εκείνο το αγόρι που τάχα ήθελε να σου πει για την φανελλούα σου!
Σίγουρα κάτι "ήπιες" για να κάνεις σενάριο με τους αστυνομικούς να leave their hat on!
wtf man!
Σορυ,
Είμαι η ruthless. Εγκατελειψα το blog μου εδώ και χρόνια, άλλαξα κινητά, έχασα passwords, οπόταν ποια-είμαι-που-παω κατάσταση 🙂
Neraida, τίποτε εν μου έδωσε τζιαι τίποτε εν ήπια! Απλώς η φαντασία μου άμαν αφηνιάσει, εν συμμαζεύεται!
Ruthless μου, έστω και με μιαν κάποια αμνησία, καλωσόρισες και ευχαριστώ που πέρασες 🙂
χαχαχα, τέλεια σενάρια! Συμφωνώ μαζί σου για όλους τους καλλιτέχνες, οι negrito αποκάλυψη και διάβασα μετά ότι κέρδισαν και βραβείο grammy!
Οι ίδιοι παρέες εσταματήσαν μας και εμάς, τους είπα δεν ήπια (δεν είχα πιει, οδηγούσα), μου είπαν οκ, για να δούμε, βγάλαμε-βάλαμε το μαραφέτι που φυσάς 2-3 φορές, τους έβγαζε σήμα 'temperature' (εκρούσαν το φύσα-φύσα ούλλη νύχτα) και αφήσαν μας να φύουμε!Να το πάρω προσωπικά που δεν με επιστέψαν εμένα; :p
Μαργαρίτα
Γεια σου, Μαργαρίτα! Εμένα ενημέρωσε με για το Grammy του Negrito ο Δημήτρης των Delirium Elephants, μαζί με τον οποίο τους απολαύσαμε 😀
Ε προφανώς η δική μου αγγελική, γλυκιά, καλοκάγαθη και ειλικρινέστατη φατσούλα (not) έπεισε τους παραπάνω από τη δική σου! Χαχα! Μα έπρεπε να έρκουνταν προετοιμασμένοι για τόσο κόσμο που θα ελέγχαν. Ας εφέρναν παραπάνω μηχανάκια 🙂