Όπως το φάντασμαν στέκεται με το κατάλευκο νυχτικόν της. Το πρωίν έννεν ακόμα πλήρες τζιαι ο ήλιος εν αρκετά χαμηλά. Οι σκιές που τες οξινιές ππέφτουν πάνω της τζιαι καλύφκουν τα μμάθκια της. Οι αθθοί της μιας οξινιάς λαμπυρίζουν, φιλοξενώντας υγρές διόδους ηλιακού φωτός. Το αερούιν σούζει το νυχτικόν τζιαι ξεκινούν παραπάνω παιχνίθκια με τες σκιές. Εν ταράσσει. Εν μιλά. Στέκεται τζιαι υποθέτω ότι με θωρεί. Θωρώ την τζιαι γω, αλλά που τη μιαν ο περίεργος φωτισμός τζιαι που την άλλην το ότι προσπαθώ να ξυπνήσω ακόμα, θωρώ μόνο τη φιγούρα της. Καμιά λεπτομέρεια.
Κλείω την πόρταν του αυτοκινήτου τζιαι πάω δουλειάν. Ύστερα που δέκα ώρες σκολάννω τζιαι πάω ξανά στο αυτοκίνητον για να’ρτω έσσω. Αννοίω την πόρτα τζιαι κάθουμαι. Βάλλω το κλειδίν στο στάρτερ.
-Κύριε; μια φωνούα που το σημείον που εβρίσκετουν το πρωίν το φάντασμα με το άσπρο νυχτικόν.
Δικλώ προς τα ποτζεί. Ο ήλιος ήταν πάλαι χαμηλά, αλλά που την άλλη πλευρά. Σε τζείνη την πλευρά έσιει κάμποσα χτίρια που κόφκουν το φως του ηλιοβασιλέματος. Εθώρουν την ολοκάθαρα. Με κάθε λεπτομέρεια, όσην μου επέτρεπεν η κούραση μου τέλος πάντων. Τζιαι ήμουν σίουρος ότι ήταν τζείνη που με εθώρεν αμίλητη το πρωίν. Η φιγούρα της, το σχήμα των μαλλιών της.. Ήμουν σίουρος.
Μια κοτζιάκαρη θκιακόσιων τριανταεφτά γρονών. Με μαλλιά πιο γέριμα που τα δικά μου. Άσπρα. Τα μμάθκια της βαουλλοκλειωμένα, όπως των καττουθκιών που μόλις τα σιέζει η μάνα τους τζιαι τρέμουν τα καημένα. Παρόλο που ήταν σε έτσι κατάστασην, εφαίνουνταν να αννοιοκλείουν τζιόλας! Που πάει να πει ότι με εθώρεν. Οι βούτσιες της λιμένες σταμένες. Τα σιείλη της είχαν το χρώμαν του κκεζάψογιου.
-Ναι; επολοήθηκα.
-Να σε παρακαλέσω να μεν ξαναπαρκάρεις το αυτοκίνητον σου δαμαί. Ως τούτο το σημείο ήταν ήρεμη.
-Εννα το ξαναπαρκάρω. Που τούτο το σημείο τζιαι μετά, επήρεν τζι’άψεν.
-Γιατί να το παρκάρεις έξω που το σπίτι μου;
-Διότι εν δρόμος τζιαι έννεν ιδιοκτησία σου, διότι δουλεύκω δαμαί πάρακατω τζιαι διότι παρκάρω στο ίδιο σημείο για τρεις μήνες τζιαι τωρά αθθυμήθηκες να μου κάμεις παράπονον.
-Να μεν το ξαναπαρκάρεις.
-(Έννεν το ίδιο που είπεν πριν; Ας μεν απαντήσω)…….
-Πού δουλεύκεις;
-Στην τάδε εταιρείαν.
-Ε, να πηαίννεις να παρκάρεις τζεικάτω.
-Αν είσιεν τόπον τζεικάτω, ήταν να κόφκω να παρκάρω δακάτω δα τζιαι να πηαίννω παρπατητός κάθε πρωίν;
-Να παρκάρεις τζεικάτω.
-(Déjà vu;)…..
-Την άλλη φορά εννα τηλεφωνήσω της αστυνομίας!
-Τζιαι τι εννα τους πεις;
-Ότι παρκάρεις έξω που σπίτι μου!
-Εν δρόμος δαμαί, λαλούμεν. Δε τη γραμμήν του πεζοδρομίου τζιαι προχώρα ώσπου φτάνει το μμάτι σου: Γεμάτον παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
-Εν με κόφτει, εννα τηλεφωνήσω της αστυνομίας!
-Τηλεφώνα τους. Εννα σου πουν ότι έσιεις άδικον.
Έμεινεν να στέκεται τζιαμαί τζιαι να με θωρεί για μερικά δευτερόλεπτα. Όπως με εθώρεν το πρωίν. Μπορεί να μεν ήξερεν τι να πει. Μπορεί να εβώβωσεν που τα νεύρα. Μπορεί απλούστατα να εξίασεν γιατί ήταν τζιαμαί τζιαι τι είχαμεν μόλις πει.
Έκλεισα την πόρταν, εξεκίνησα το αυτοκίνητον τζιαι έφυα.
19 responses to “Οπτασία”
πολλά ωραίο! και τι μουσική άκουσες επιστρέφοντας;
Τίποτε. Εν χαλασμένο το ράδιο του αυτοκινήτου τζιαι εν κρατώ λεφτά να το σάσω. Ζω ένα δράμα!
Έχω άγνωστες λέξεις αλλά ποιος νοιάζεται;
είπαν της να φωνάξει και το στρατό εεε,μα!!!
(αμ θα τις πω) Οι βούτσιες της λιμένες σταμένες, αυτό να υποθέσω είναι τα μαλλιά της;;
έλυσα.
οι βούτσιες είναι τα μάγουλα!
εν μες την Τσερίου η τύπισσα τούτη? επειδή έχει μιαν που σου τα πρήζει αν σταματήσεις έξω που το σπίτι της να πιάσεις λεφτά που την ATM απέναντι!
@ΦΟΥΛΗ: η συγκεκριμένη φράση σημαίνει: τα μάγουλα της λιωμένα εντελώς 🙂
@evros: όπως σου είπα, ίσως να είσαι ο μόνος που το έπιασεν!
@Rania: όι, εν κοντά στην Αθαλάσσας, που την πίσω μερκάν!
Αλήθεια έγινε αυτό; εμένα μου φάνηκε σαν μια ωραία ιστορία…
Μπορεί να είναι φάντασμα η κυρία όμως. Μην της πάς και πολύ κόντρα…
Φιλιά!
τα μάγουλα της λιωμένα εντελώς? ζόμπι ήταν τελικά? ρε με μπέρδεψαν τα πολλά Κυπριακά και δεν έπιασα νομίζω το νόημα…
τι εννοείς ρε ότι ο εύρος εν ο μόνος που το έπιασεν; έχει βαθύτερο νόημα η ιστορία με την ταραμένη την κοτζιάκαρην που έγραψες για πασιαμάν;
τι θέλει άραγε να πει ο ποιητής;;;
Που δαμαί τζαι τζει έγινες το χόμπι της κοτζιάκαρης θκυο φορές την ημέρα, για να σπάζει η μονοτονία της.
Θωρείς την το πρωΐν πριν να ξυπνήσεις καλά-καλά τζι ύστερα μπαίννεις στο αυτοκίνητο τζαι πάεις δουλειά.
Ύστερα που 10 ώρες που σκολάννεις που τη δουλειά, ξαναθωρείς την στον ίδιον τόπο τζαι ύστερα μπαίννεις μες το αυτοκίνητο τζαι πάεις έσσω.
Μόνον εγώ εκατάλαβα ότι τζοιμάσαι στην εταιρία;
@Invictus: εγώ εκατάλαβα ότι πκοιόν εκατάντησεν να την θωρεί όρομαν την κοτζιάκαρη, γι'αυτόν το λαλεί έτσι στην αρκή.
Τζοιμάται στη δουλειά ρε, άκουμε που σου λαλώ! Εία τον με τα μμάθκια μου!
ε καλάν κύριε ντρίκκο η γενέκα κάμνει υπομονή 3 μήνες τζε εν καταλάβεις τζε τωρά που σου το είπε φκέννεις τζε πουπάνω? εν κανεί που σου έκαμε τζε σιόου με το νυχτικόν έσιεις μου τζε παράπονον.
αλλού σου τζίζουν τζε αλλού πονείς νομίζω, σάστο ράδιο τζε εν σου φτέσην οι κοτζιάκαρες.
Ππού Σσού: ρε ίνβικτε νάμπου είδες δηλαδή ?
aresen mou!
@Ανώνυμος
Ο TwistedTool έκοφκεν το κουρίν του τζαι κάτι συναδέλφοι του επαίζαν κωλο-φρίσπι με έναν MSI λάπτοπ χαχαχα
@ευαγγελία: αλήθεια έγινε! Η κυρία δεν είναι φάντασμα.. ακόμα!
@ΦΟΥΛΗ: είναι τόσο γερασμένη που τα μάγουλα της είναι σα λιωμένα βρε Φουλάρα!
@αστροναύτης: όι, όι, έτσι το λαλώ για να σας πικρέψω τζιαι να ασχοληθείτε με τες βλακείες μου 🙂
@Defiance: εκάτσαμεν πάνω με λλία λόγια, α; Πάντως σήμερα εν ήρτεν να με ξιππάσει! Μπορεί να εθώρεν, βέβαια, που πίσω που τες οξινιές!
@Invictus: εσύ είδες τζιαι ιδίοις όμμασι, άρα ό,τι πεις, στέκει!
@evros: κάμνεις τζιαι σου λάθος καλό 🙂
@Ανώνυμος: Κοτς, εν καλά που λαλείς, έπρεπε να χαρώ με το σιόου! Άτε ολάν που τζιαμαί 😀 Το ράδιον πρέπει να σαστεί, αλλά δίχως ριάλια εν δύσκολο!
@ππππποστ: χαίρομαι ιδιαιτέρως 🙂
@Ινβίχτους: ΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!
ντρίκκο όχι κότς, ο συγκάτοικος.
ίνβιχτε γυρεύκω "ass frisbee" τζε ενιβρίσκω ήβρα μόνον τούτο http://insanelywind.com/msiarchive/viewtopic.php?f=27&t=164&start=20
χάχά MSI "Gone with the wind"