Από την
προηγούμενη ανάρτηση έλειπαν οι φωτογραφίες. Πέρασα χτες από τον τόπο όπου κείται το αυτοκίνητο μαζί με το οποίο θα πεθαίναμε πριν από μερικές μέρες και σας έχω τις φωτογραφίες που υποσχέθηκα.
Στεναχωριέμαι που αναγκαστικά θα το αποχωριστώ. Ήταν ένας καλός φίλος, αγαπημένος. Πέρασα, ένιωσα και είδα πολλά εκεί μέσα κι ευτυχώς που δεν πέρασα και το θάνατο. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έλεγα πως θα ήταν ένας ιδανικός θάνατος μέσα στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο, αλλά οι προϋποθέσεις περιλάμβαναν και συγκεκριμένο τραγούδι ως μουσική υπόκρουση, δεδομένο που δεν υφίστατο το Σάββατο τα ξημερώματα.
Farewell, my dear friend. Μακάρι να μπορούσα να σε σώσω. Σε ευχαριστώ για όλα.
Όσοι νομίζουν ότι δε θα αντέξουν το θέαμα, ας μη δουν τις φωτογραφίες.
 |
| Η αριστερή πλευρά -του συνοδηγού- έμεινε άθικτη. |
 |
| Το κομμένο μέρος του πασσάλου έπεσε στο συγκεκριμένο σημείο |
 |
| Και η πλευρά του οδηγού.. |
 |
| Αυτό είναι το χερύλι της πόρτας.. |
 |
| Ένα μέρος του πασσάλου δεν ήθελε να αποχωριστεί τις λαμαρίνες μου. |
 |
| Ωραίες καμπύλες, ε; |
Σ’αγαπώ φίλε. Σε ευχαριστώ!
8 responses to “Ο παρ’ολίγον τάφος μου”
🙁 ήταν σωστός φίλος ! σε κράτησε ζωντανό 🙂
Σωστά το έθεσες rebel soul…
Περαστικά και μη νοιάζεσαι για τις λαμαρίνες. Εσύ να 'σαι καλά και θα πάρεις άλλο. Η ζωή δε γίνεται…
Καλεεεεεεεεεε πως έγινε έτσι!!! μα πως τα φτιάχνουν πια; ούτε μια κολόνα να μην μπορούν να αποφύγουν,ψευτοπράματα φίλε μου, άστα!!
Ρε συ δόξα το θεό να λες.. πππφφφφφφφφφφφφφφ
Ουφ, στενοχωρέθηκα τώρα για το αμάξι. Και όχι για τις λαμαρίνες, αλλά γιατί ήταν κάτι που αγαπούσες.
Το τζάμι του οδηγού ήταν το μόνο (από τα τζάμια) που καταστράφηκε, ε?
@Rebel Soul: Σωστό Kat μου! Ευχαριστώ για αυτή την οπτική του πράγματος!
@ευαγγελια: Να'σαι καλά και καλωσόρισες.
@ΦΟΥΛΗ: Χαχα! Ό,τι μπορούσε έκανε το καημένο! Έτσι λέω, Φουλάρα μου!
@MarMar: Δε θα σταματήσω να το αγαπώ όμως 🙂 Ναι, μόνο εκείνο καταστράφηκε.
Ό,τι έγινε, έγινε. Αφού είσαι καλά, το αυτοκίνητο εκπλήρωσε μέχρι τέλους το σκοπό του (nissan και να μη σε βγάλει καθαρό σε οποιαδήποτε κατάσταση; Αδύνατον.) Να είμαστε καλά και εμείς και εσυ για να το θυμόμαστε. 🙂
Όσο για το ατύχημα, μια τέτοια εμπειρία ξέρω ότι συνήθως κάνει αυτόν που την πάτησε πολύ σοφότερο από όλους τους υπόλοιπους στο θέμα, οπότε τί να πω εγώ, περαστικά και την επόμενη φορά πορτοφόλι για ταξί με την παραμικρή υποψία ότι κάτι σε αποσπάει απο το τιμόνι.
(μα καλά, το Nissan; Αν έβλεπα μια μέρα το Αλμεράκι μου έτσι, ένα ψιλοεγκεφαλικό και εγώ θα το πάθαινα..)
@η silveriana: Μακάρι να'ναι καλά, με έσωσε όπως είπε και η Kat.. Κι αυτό δυναμώνει περισσότερο την αγάπη μου για κείνο.
Σοφότερος δεν ξέρω αν έγινα, πάντως σίγουρα κάτι έχει αλλάξει. Νιώθω ότι φοβάμαι κάπως το δρόμο. Δεν ξέρω αν θα κρατήσει αυτό ή αν είναι σοβαρό, αλλά είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό.
Ελπίζω το Almerάκι σου να μην πάθει ούτε γρατσουνιά. Κι εσύ το ίδιο! Να'σαι καλά και να προσέχουμε στους δρόμους!
αμάναμουμάναμου! επήεν η κουρσάρα! άλλον πάνω ρε γείτονα! ρε πέρνα για κανά καφέ, περνάς πόξω αφου. σου στέλνω mail.