Τριανταμιά Δεκεμβρίου. Τι ωραία μέρα! Η τελευταία μέρα μιας χρονιάς, η μέρα που θέτουμε νέους, επί το πλείστον απραγματοποιήσιμους (υπάρχει τέτοιος όρος;) στόχους για τη νέα χρονιά, η μέρα που κάνουμε ευχές που δεν εννοούμε, η μέρα που τρώμε μέχρι σκασμού και σβήνουμε τα φώτα μερικά δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυχτα για να τα ανάψουμε πάλι μερικά δευτερόλεπτα μετά, που θα έχει μπει ο νέος έτος.
Απορώ. Ξέρουμε την αλήθεια κι απλά προσποιούμαστε για να περνάμε ωραία ή την αγνοούμε εντελώς;
Ας ρωτήσουμε ένα σκύλο, ένα δέντρο. Ας ρωτήσουμε τον ήλιο. Ποιά διαφορά εντοπίζει η φύση ανάμεσα στην 31η Δεκεμβρίου ή τα μεσάνυχτα αυτής και σε οποιαδήποτε άλλη ημερομηνία; Μήπως καμιά;
Ο χρόνος είναι δημιούργημα ανθρώπινο, με σκοπό την περαιτέρω οριοθέτηση της ζωής, ίσως και την ευκολία στους διάφορους διακανονισμούς. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ο χρόνος.
Η Γη γυρνούσε γύρω από τον Ήλιο πολύ παλιότερα από τη μέρα που κάποιος αποφάσισε να μπήξει ένα κομμάτι ξύλο στο χώμα και να δηλώσει “η ώρα είναι εφτά παρά τέταρτο το πρωί”. Ο Ήλιος καθόταν στο θρόνο του πολλά χρόνια, έως ότου ο άνθρωπος σκέφτηκε “όταν τον βλέπω θα το λέω μέρα κι όταν δεν τον βλέπω, θα το λέω νύχτα”. Κι αυτά έγιναν πραγματικά πολύ παλιά. Το ημερολόγιο ήρθε πολύ αργότερα, δέχτηκε πολλούς πειραματισμούς κι αλλαγές για να καταλήξουμε σε αυτό που έχουμε σήμερα. Άρα ο χρόνος δε νοιάζεται για την ώρα, τη μέρα, την ημερομηνία, τη χρονιά , διότι ο ίδιος προϋπήρχε αυτών. Που σημαίνει ότι το “ο χρόνος αλλάζει” είναι μια ψευτιά, μια ψευδαίσθηση, ένα παραμυθάκι που λέμε στους εαυτούς μας για να δικαιολογήσουμε τις αποτυχίες των προηγούμενων 365 ημερών, το φαΐ της 365ης και το καθυστερημένο ξύπνημα της επομένης.
Όπως και να’χει, μετά από τόσα χρόνια, είναι λογικό κανένας να μην τα σκέφτεται όλα αυτά και να νοιάζεται μόνο για τα καινούρια ρούχα που θα φορέσει στο ρεβεγιόν (réveillon, αμόρφωτε!), στο οποίο κανένας δε θα τον βλέπει, αφού θα προσπαθούν όλοι να βρουν μισό τετραγωνικό μέτρο πίστας για να κινηθούν και να πουν ότι χόρεψαν την παραμονή της πρωτοχρονιάς.
Κι αν ήταν μόνο αυτό θα ήταν μια χαρά, διότι μερικοί που έχουμε υγιή (well, for this sort of things) εγκέφαλο, δεν πάμε σε ηλίθιες μαζώξεις κι έτσι δεν έχουμε τους προαναφερθέντες και άλλους ανεγκέφαλους να μας ενοχλούν με την παρουσία τους. Δυστυχώς, όμως, είναι κι άλλοι ανεγκέφαλοι που ζουν και βασιλεύουν και τ’ αρχίδια μας πρηζεύουν (ποιητική α[η]δεία) έξω από τους χώρους στους οποίους δε συχνάζουμε. Κι επειδή δε θέλω άλλους στην ίδια ομάδα με μένα, θα μιλήσω για τον εαυτό μου.
Δεν τους αντέχω εκείνους που στέλνουν έτοιμα μηνύματα ομαδικώς, επιλέγοντας εκατοντάδες επαφές στο κινητό τους και νομίζουν ότι κάλυψαν τις υποχρεώσεις τους στο θέμα των ευχών.
Αυτές τις μέρες πήρα ένα τέτοιο μήνυμα το οποίο θυμάμαι που κυκλοφορούσε από την εποχή που είχα το ΝΟΚΙΑ 5210, δηλαδή γύρω στο 2003! Χόλι φακ! Εκείνος που το είχε πρωτογράψει θα ήταν σήμερα εκατομμυριούχος αν επικαλούνταν πνευματικά δικαιώματα! Και βέβαια θα εξακολουθούσε να ήταν ανόητος, αφού υποστήριζε από τότε ότι “αν στείλεις αυτό το μήνυμα σε όσους αγαπάς και σου επιστραφούν τα ίδια μηνύματα πάνω από 4 φορές, κάτι καλό θα σου συμβεί στις μέρες των γιορτών”! Hell, εγώ δε μπήκα καν στον κόπο να το στείλω πίσω στο άτομο που μου το έστειλε, κι όμως μου συνέβησαν πολλά καλά στις γιορτές: έφαγα μέχρι σκασμού, τα ξεφορτώθηκα, ξαναέφαγα μέχρι σκασμού, βοήθησα απλό κόσμο, πέρασα πολλές ώρες με τη γιαγιά και τον παππού μου, έκανα δώρο στην αδερφή μου κάτι που ήθελε πολύ κι ένα κακό δεν τρίτωσε, αλλά μετατράπηκε σε καλό, προς το παρόν. Κι έφαγα μέχρι σκασμού.
Σε κάπως καλύτερη μοίρα κατατάσσονται εκείνοι που γράφουν οι ίδιοι ένα ευχετήριο μήνυμα και το στέλνουν ομαδικώς. Ντάξει, τουλάχιστο μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν τρεις προτάσεις για να συντάξουν μια μικρή παράγραφο που δε θα ξεπερνούσε το όριο χαρακτήρων για ένα απλό μήνυμα, αφού οι χρεώσεις θα ήταν πολλαπλάσιες, λόγω της μαζικής αποστολής του.
Εγώ, όμως, είμαι ιδιότροπος. Δε θέλω να φανταστώ πόσο πιο ιδιότροπος θα είμαι όταν (και αν) γεράσω! Whatever, προτιμώ να κάνω στους άλλους αυτό που θα ήθελα να κάνουν οι άλλοι σε μένα. Γι’ αυτό, δε στέλνω ευχές σε κανέναν, παρά μόνο σε επιλεγμένους ανθρώπους που αγαπώ και θέλω να τους προλάβω σε αυτό το θέμα. Πάντα ξεχωριστό μήνυμα για τον καθένα, ακόμα κι όταν πρόκειται για ζευγαράκι φίλων, με προσωπική αναφορά για να είναι βέβαιος ο καθένας ότι το ίδιο μήνυμα δεν υπάρχει περίπτωση να πήγε κι αλλού. Σε κείνους που αγαπώ, αλλά δε με πειράζει να με προλάβουν στις ευχές, αφήνω ένα περιθώριο χρόνου κι αν με ξεχάσουν, στέλνω μηνυματάκι με τις προαναφερθείσες ιδιότητες αργότερα. Στους υπόλοιπους που δε με νοιάζει αν με θυμηθούν ή αν με ξεχάσουν, δε χρειάζεται να στείλω. Αν στείλουν, καλώς, απαντάω με ειλικρινείς ευχές. Αν δε στείλουν, υγεία.
Αυτά. Πάλι ασυνάρτητα τα είπα, ε; Συγχωράτε με, ξεκίνησα να τα γράφω το 2010 και τα ολοκλήρωσα το 2011! Είναι και το κρασάκι.. Τώρα που βλέπω τον τίτλο, ίσως να είναι και λίγο ξεκάρφωτος, αλλά μ’ αρέσει! Άσ’ τον έτσι. Ας είναι ένα ερώτημα προς όλους μας.
Και τώρα οι ευχές μου για τη νέα χρονιά! Επειδή είμαι ειλικρινής άνθρωπος (sic), οι ευχές μου είναι ίδιες για όλους και τις έχω πρωτοπεί αλλού, οπότε αντιγράφω:
Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι και μακάρι νωρίς το 2011 να πεθάνουν όλοι οι μαλάκες που καταστρέφουν τις ζωές μας.
ΨΟΦΟ ΡΕ!
Επίσης, μακάρι να δω live τους Rush, Tool, Rush, Mastodon και τους Rush.
Τέλος, εύχομαι αυτή η αλλαγή χρόνου να είναι η τελευταία που βρίσκει την πατρίδα μου καταγαμημένη από όποιον βρήκε την ευκαιρία με το πέρασμα των χρόνων.
Ελπίζω σε ένα χρόνο να είμαστε όλοι πάλι εδώ, έτσι ακριβώς όπως σήμερα και να ανταλλάσσουμε πάλι ευχές.
Υγειαίνετε!
Για το τι περιμένω από το 2011, θα ακολουθήσει άλλη ανάρτηση αύριο μάλλον.
Πατήστε εδώ για να δείτε ένα μηνυματάκι μου προς όσους εκστασιάζονται για την αλλαγή της χρονιάς. Κι επειδή οι τυπικές ευχές είναι μια βλακεία και μισή, απολαύστε το παρακάτω comic strip από τα παιδιά στο explosm.net, το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.
9 responses to “Ο χρόνος αλλάζει. Εσύ, μαλάκα, πότε;”
Εγω θα αφήσω (και άφησα και νωριτερα) μια τυπική ευχή αλλά απο καρδιάς!
Καλη χρονιά με υγεια και αγάπη!
Πες μου εσυ αν εχεις αυτα τα δυο δεν θα εισαι ενταξει;
Εγω θα ειμαι!
Οι ευχές ωστόσο δεν είναι πάντα μια έκφραση τυπικής διαδικασίας, αλλά μια ανάγκη ουσιαστικής επικοινωνίας με ανθρώπους που σεβεσαι και σε σεβονται!
Καλή χρονιά λοιπόν, όσο γίνεται, με υγεία και όλα γίνονται και αγάπη γιατί ειμαστε άνθρωποι!
Το Ψοφο ρε δε το δεχομαι, γιατι κι εμεις οι ιδιοι εστω και αθελα μας μπορει να πληγωσαμε τη πατριδα μας!
να εισαι καλα
Coula, μια ευχή είναι τυπική μόνο αν λέγεται από τυπικότητα. Αν φαίνεται τυπική και συνηθισμένη, αλλά λέγεται από καρδιάς είναι πάντα καλοδεχούμενη και σεβαστή! Η υγεία και η αγάπη είναι τα δύο βασικότερα συστατικά μιας καλής χρονιάς, οπότε σε ευχαριστώ πάρα πολύ και εννοείται πως δε θεωρώ τυπική την ευχή σου!
Το "Ψόφο ρε!" δεν το λέω σε όσους έκαναν κάτι άθελα τους, αλλά σε αυτούς που καταστρέφουν τις ζωές μας ηθελημένα, το λέω ξεκάθαρα νομίζω. Άρα εμείς μάλλον δε συμπεριλαμβανόμαστε σε αυτούς..
Να'σαι καλά κι εσύ. Σε ευχαριστώ!
GEE ! First of all : "Ο Ήλιος καθόταν στο θρόνο του πολλά χρόνια" – χρόνος = 365 μέρες ( τα δίσεκτα δε τα θυμάμαι) = 8760 ώρες = 525600 δεύτερα. 😛
Και τώρα οι ευχές μου ΚΑΙ εδώ! 😀
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΡΙΚΟ ! ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΤΡΕΛΑ, ΠΟΛΥ ΦΑΙ, ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ! ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΙΡΑΖΩ, ΝΑ ΣΕ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΙ RUSH ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ!
BTW καλά τα είπες παραπάνω! All these days are an illusion !
Προσπερνώ το μαθηματικίστικο και σε ευχαριστώ για τις ευχές σου Κατ μου! Σου ευχήθηκα και αλλού, αλλά θα σου πω κι εδώ υγεία, αγάπη και ό,τι άλλο χρειάζεσαι πραγματικά, να σου έρθει φέτος 🙂
Να'σαι καλά!
Τις ευχές μου και από δω φίλε. Ψόφο όχι, αλλά μια αλλαγή νοοτροπιας και σκέψης τη χρειαζονται αρκετοί. Εγώ ως γνωστόν δεν αλλάζω, είμαι αγυριστο κεφάλι και just perfect. 🙂
@off: Ίσως να μη μιλάμε για τους ίδιους, διότι αυτοί που σκέφτομαι εγώ, μόνο με ψόφο θα διορθωθούν!
Εσύ δε χρειάζεται να αλλάξεις, δε νομίζω να καταστρέφεις τη ζωή κανενός. Εδώ σ'αγαπάμε τόσοι, που πάει να πει ότι μια χαρά είσαι έτσι 🙂
Να'σαι καλά, man!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΝΔΡΕΑ! ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΡΗΣΚΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣ 100%!
ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΕΙΣ +2 ΑΠΟ 'ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΨΟΦΟ"… ΓΙΑΤΙ Κ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΒΑΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕ "ΨΟΦΟ" ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ. :/
ΑΠΟ ΚΕΙ Κ ΠΕΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ Κ ΠΑΛΙ 🙂
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ 2011, ΜΕ ΥΓΕΙΑ K ΜΠΟΛΙΚΗ ΑΓΑΠΗ. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΠΤ, ΤΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ 😉
ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΩΣ! ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (ΑΚΗΣ) ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ (ΣΕ ΚΑΝΑ ΜΗΝΑ) ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ Η (ΓΑΜΗΜΕΝΗ) ΜΑΜΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ "ΥΠΗΡΕΤΗΣΩ" ΛΕΕΙ… ΑΣ ΜΗΝ ΑΡΧΙΣΩ ΤΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΜΙΑ "ΚΑΠΟΙΑ" ΑΠΟΨΗ ΠΕΡΙ ΣΤΡΑΤΟΥ (ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Κ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ).
ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΑΔΕΡΦΕ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ, ΟΠΟΤΕ ΕΧΩ ΑΔΕΙΕΣ Κ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ. 🙂
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΧΡΟΝΟ Η ΜΑΡΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΩ, ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ Κ ΠΡEΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΓΙΑ 9 ΜΗΝΕΣ, ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ!
ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΑΚΗΣ – ΜΑΡΙ 🙂
Ανδρέα μου, να σου ευχηθώ κι από εδώ. Ας είναι για σένα ευχάριστες και όμορφες οι επόμενες 365 (που πλέον έγιναν 363) ημέρες.
Πάνω από όλα όμως να έχεις υγεία, ειρήνη, την γιαγιά και τον παππού και όσους άλλους αγαπάς.
Φιλάκια πολλά και τις καλύτερες ευχές μου.
@Άκη-Μαρί: Σας ευχαριστώ παιδά. Νιώθω την παρουσία σας στην παρέα και αυτό είναι αρκετό. Ξέρω ότι έχετε πολλές δουλειές και είναι τιμή μου που αφιερώνετε μέρος του χρόνου σας και στις αρλούμπες που γράφω!
Άκη μου, μη σε απασχολεί ο στρατός. 9 μήνες είναι, θα περάσουν χωρίς να το καταλάβεις. Συμβουλή από κάποιον που έκανε 25 μήνες θητεία από τα 18 του: μην παίρνεις τίποτε στα σοβαρά εκεί μέσα. Κι αν έχεις και λίγο μέσο και σ'αρέσει, κανόνισε να έρθεις εδώ κάτω να τα λέμε όποτε μπορούμε, να πηγαίνουμε κάνα metalλάδικο, να πίνουμε τις μπυρίτσες μας!
Μαρί, να σταθείς στο ύψος σου τώρα που θα λείπει ο στυλοβάτης του (")σπιτιού(")! Θα σε επισκέπτομαι όπως πάντα συχνά στο blog και ό,τι χρειαστείς, θα είμαι εδώ!
Τα φιλιά μου και στους δύο, σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι η νέα χρονιά να σας χαρίσει υγεία κι αγάπη (όπως είπατε κι εσείς είναι τα σημαντικότερα) και πολλά γαμάτα lives!
Και μόλις μάθετε για Rush στην Ελλάδα, θέλω να είμαι ο πρώτος που θα ενημερώσετε 🙂
@Μαράκι: Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι κι από δω 🙂 Φιλάκια!