Την προ-περασμένη Κυριακή πήγα περίπατο στο δάσος έξω από το χωριό μου. Παίρνοντας την αντίθετη κατεύθυνση από κείνη που πήρα για το ξωκλήσι των Αρχαγγέλων (τα σχετικά posts εδώ και εδώ), πήγα προς την περιοχή που ονομάζεται Shιελιόνια, δηλαδή Χελιδόνια.
Τα Χελιδόνια είναι ένα μικρό γεφυράκι, κάτω από το οποίο περνά ένα ποταμάκι πλάτους δύο μέτρων, το οποίο κουβαλάει νερό από τα βουνά του Μαχαιρά. Από μικροί πηγαίναμε εκεί, ψήναμε τα χαλλούμια και τα λουκάνικα μας, ρίχναμε καρπούζια στον ποταμό για να κρυώσουν και τα τρώγαμε και απολαμβάναμε το πράσινο σε συνδυασμό με τον πανέμορφο ήχο του τρεχούμενου νερού.
Είναι από τα πιο αγαπημένα μου μέρη για εξορμήσεις. Είναι αρκετά μακριά από το χωριό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πριν από μερικά χρόνια πηγαίναμε τροχάδην εκεί με τον αδερφό μου και χρειαζόμασταν περίπου μια ώρα από σπίτι μας μέχρι τα Χελιδόνια. Πλέον, επειδή δε θέλω να τρέχω μέσα στο χωριό, πηγαίνω με το αυτοκίνητο μέχρι τα τελευταία σπίτια και από κει και πέρα προχωρώ με τα πόδια. Προχτές δεν έτρεξα· περπάτησα, ανάπνευσα, άκουσα, είδα, απόλαυσα και αποτύπωσα με το κινητό πολλές οπτικές ομορφιές της διαδρομής. Δυόμιση ώρες πήγαινε-έλα. Όταν πήγαινα είχα τον ήλιο απέναντι μου, όταν επέστρεφα, βιαζόμουν μη νυχτώσει εντελώς και περπατώ στα σκοτεινά!
Πάμε να δούμε τις φωτογραφίες και θα σας ξεναγήσω εγώ. Πάρτε νεράκι μαζί σας, είναι κάμποσες φωτογραφίες και μεγάλη η διαδρομή!
 |
| Εκατό μέτρα από το τελευταίο σπίτι. Το κυνήγι απαγορεύεται. Μην πυροβολείτε τoν αρκούδo! |
 |
| Shadow play. Μου άρεσαν οι διαγώνιες γραμμώσεις σκιάς-φωτός. |
 |
| Μέχρι πριν ένα μέτρο, ο ήλιος με τύφλωνε από απέναντι. Μόλις κρύφτηκε πίσω από το βουνό και ησύχασαν τα μάτια μου! |
 |
| Όχι, δε θα στρίψουμε προς τα Κοκκινοκρέμια (κόκκινοι γκρεμοί). Ωραία γωνία, όμως, ε; |
 |
| Sceleton Tree. Αυτή η ελιά δεν τρώει όλο το φαΐ της.. |
 |
| Νυφούλα! |
 |
| Κι από πιο κοντινή απόσταση.. |
 |
| Ο δρόμος ανηφορίζει δυτικά. |
 |
| Το χώρισμα που κάνει ο δρόμος μέσα από το βουνό, του έδωσε την ονομασία Δίδυμος. |
 |
| Η άσφαλτος συνεχίζει μέχρι την κορυφή του δρόμου, στο Δίδυμο. Από κει ο δρόμος γίνεται χωματένιος και κατηφορίζει. |
 |
| Αμέσως μετά την κορυφή του Διδύμου, στα δεξιά μας βλέπουμε αχανές πράσινο. |
 |
| Ο χωματένιος, πλέον, δρόμος κατηφορίζει και στρίβει συνέχεια. |
 |
| Δέντρα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Και παιχνιδάκι με τον ήλιο. |
 |
| Στροφές στη σκιά. |
 |
| Καταφύγιο. |
 |
| Κι άλλες στροφές.. |
 |
| Μοιάζει με σεληνιακό τοπίο.. |
 |
| Αλλά δεν είναι! |
 |
| Είναι πετρούλες στο δρόμο, φωτογραφισμένες από πάνω, με τη σκιά να μας παραπλανά! |
 |
| Το καταρρακτάκι. Σημάδι ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά στα Χελιδόνια. |
 |
| Για του λόγου το αληθές.. |
 |
| Το ποταμάκι.. |
 |
| Εφοδιασμένο με υλικό από τις πρόσφατες βροχές.. |
 |
| Χαρίζει ήχους και ομορφιά. |
 |
| Το γεφυράκι ιδωμένο από την όχθη του ποταμιού. Θα προχωρήσουμε κάτω από αυτό. |
 |
| Για να βρούμε ένα μοναχικό τύπο που παραμένει ξερός.. |
 |
| Παρόλο που γύρω του υπάρχει κάμποσο νερό. |
 |
| Το νερό συνεχίζει το ταξίδι του.. |
 |
| Και προχωρά.. |
 |
| Και χάνεται κάπου που δε μπορώ να δω. |
 |
| Επιστροφή.. |
 |
| Ηρεμία. |
 |
| Στα αριστερά μου ο Βορράς έχει αρχίσει να παίρνει όμορφα χρώματα. |
 |
| Και μέσα από το Δίδυμο φαίνεται μια επίσης πολύχρωμη Ανατολή. |
 |
| Από την κορυφή του δρόμου μέσα από το Δίδυμο. Ροζ ουρανός. |
 |
| Η νυφούλα με ασορτί ουρανό. |
 |
| Τελευταία εικόνα: Η Φύση νίκησε την άσφαλτο. |
Ελπίζω να σας άρεσε η διαδρομή. Υπήρχαν κι άλλες φωτογραφίες, που διαγράφησαν λόγω κακής ποιότητας κυρίως. Ξέρω ότι και αυτές που είδατε δεν είναι όλες άριστης ποιότητας, αλλά εμένα μου αρέσουν!
Θα ξαναπάω και θα σας ξαναφέρω φωτογραφίες από τα Χελιδόνια. Είναι ένας περίπατος όλο υγεία και ηρεμία.
10 responses to “Περίπατος στη Φύση [Χελιδόνια]”
Χελιδόνια… όπως λέμε ήρθε η άνοιξη! Ιδανικοί περίπατοι στην φύση για να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας. Αν και για μένα ο ιδανικός περίπατος είναι στην ακροθαλασσιά, οι μυρωδιές του δάσους την άνοιξη δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο
Εγώ είμαι της αντίθετης άποψης: ο ιδανικός περίπατος είναι στο βουνό, αλλά κι αυτός στην ακροθαλασσιά είναι όμορφος και ηρεμιστικός!
"Και χάνεται κάπου που δε μπορώ να δω"δεν παίζω τι θα πει αυτό; να πας να δούμε και εμείς…
Άκου τι θα κάνουμε, θα έρθεις εσύ εδώ και εγώ εκεί..με άλλα λόγια θα αλλάξουμε τόπο!!!! θες; πες καλέ, θες;;
Πανέμορφο το πικ νικ,έφαγες και όλα τα λουκάνικα,καλά σου!!
φιλιά…
Με ταξίδεψες…γνωριμες εικόνες για μένα. πρέπει να σε πάρω στον Λαζανιά, το χωριό του πατέρα μου. Τον δρόμο που έκανες τον έφαγα με το κουτάλι από μικρό παιδί πηγαίνοντας προς τα εκεί. Πάντα μέσα από το χωριό σου…
Εταξίδεψες μας πρωϊ-πρωϊ 🙂
Στους Αρχαγγέλους εν εκατάφερα να πάω ακόμα αλλά έχω τους μες το πρόγραμμα. Αλόπως να βάλω τζαι τα Σιελιόνια πας το schedule 😉
@ΦΟΥΛΗ: Δεν αλλάζω τον τόπο μου, Φουλάρα! Να κάθομαι στην ησυχία μου και να έρχεται ο Παπαπάρας όποτε του καπνίσει και να μου τα πρήζει; Όχι, ευχαριστώ 🙂
Δεν είχα φαΐ μαζί μου, τα λουκάνικα τα τρώγαμε μικροί!
@αστροναύτης: Να με πάρεις στο Λαζανιά, αλλά, για όνομα, όι με ποδήλατον! Με αυτοκινητούιν πάμε όποτε θέλεις!
@Invictus: Βιάστου λλίον διότι εννα ακολουθήσουν τζιάλλες ομορφκιές του χωρκού μου!
Να έρτετε τζιαι οι θκυο σας για περίπατο στα Σιελιόνια ΠΕΡΠΑΤΗΤΟΙ! Δέχεστε;
Είναι υπέροχες όλες. Η μια καλύτερη από την άλλη. Ευχαριστούμε πολύ για την ξενάγηση. 😉
Η νυφούλα είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ !!! Και επίσης λατρεύω τον χρωματιστό ουρανό 🙂
Περιμένω την επόμενη βόλτα σου !!
@MarMar: Περίμενα να σου αρέσουν κι εκείνες με τις πέτρες και τις σκιές τους!
Εννοείται ότι μπορείτε να πάρετε όποιες και όσες θέλετε, έτσι;
Βέβαια, εγώ προτιμώ βολτίτσες στην… Ανταρκτική αλλά δεν μπορώ να πω: είναι πολύ όμορφα και τα δικά σου μέρη
Πιγκουίνε μου, κλείσε μας εισητήρια για Ανταρκτική και θα δεις πόσο καλά θα περάσουμε!
Προς το παρόν, βολευόμαστε με αυτά που έχουμε πρόχειρα και είναι και πανέμορφα! Να'σαι καλά, φίλε μου!