Όσοι υπάρχουν άνθρωποι που,
παρά το τι πιστεύεις ο ίδιος για σένα
και παρά το λίγο χρονικό διάστημα που σε ξέρουν,
παρά το τι πιστεύεις ο ίδιος για σένα
και παρά το λίγο χρονικό διάστημα που σε ξέρουν,
σε συμπαθούν,
σε εκτιμούν,
σε σέβονται,
σε αγαπούν
και σου το δείχνουν
και σου το δηλώνουν,
υπάρχει ελπίδα..
Αφιερωμένο. Ξέρετε ποιοι είσαστε. Ευχαριστώ.
10 responses to “Optimistic [5]”
λαλούν σου ότι σε αγαπούν; γουάο.
θέλω τζι εγώ η αχώνευτη. :p
ρε έχει καλά πλάσματα γυρώ μας, απλά εν διούμε ευκαιρίες. ούτε στους εαυτούς μας, ούτε στους άλλους…
Όσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ…πολύ σωστά το λες
καλημέρα, καλή βδομαδα
ευτυχώς που εν είμαι ανάμεσα σε τούτους!!! :ρ
θεωρώ ότι το χρονικό διάστημα που γνωριζούμαστε ένεν λίο… 🙂
κατά τα άλλα συμπάσχω… :ρ
ούφφου πόσες φορές να σου το πώ…ΔΕΝ σε αγαπώ:p
συμφωνώ ρε, υπάρχει ελπίδα!
Υπάρχει αγάπη ρε….. αγάπη για ανθρώπους που δεν ξέραμε παλιά και μια προσμονή για κάθε νέο συναπάντημα μαζί τους.
Moonlight, πολλά σωστό.
Καλημέρα Φουλάρα μου, συμφωνώ!
Nonis, περαστικά ρε 🙂
Rania, πε το κάμποσες ακόμα, πέρκει ξεκινήσεις να το πιστεύκεις σιγά σιγά 😀
Έτσι, Νίκε!
HeatJo, εν αλήθκεια ρε.. Απίστευτο κι όμως!
Σε συμπαθω, σε εκτιμω, σε σεβομαι… αλλα ως τζιαμαι :ΡΡΡ
(Ξερω ιντα πον να απαντησεις: Τζι εγω αγαπω σε Γρουτου μου!) :Ρ
Έπιαες το που το στόμα μου, Groutού μου!
Αξιαγάπητε μας!!! :)) Πάντα υπάρχει ελπίδα!