Μετά από απαίτηση του πολυπληθούς -ομολογουμένως- κοινού μου, επαναπεριγράφω τη σκηνή στη δουλειά, στην κυπριακήν, για διπλή μερίδα απόλαυσης και γέλιου (;).. για όσους καταλάβουν!

Μπαίνει, που λαλείτε, στο μαχαζούιν μας κατά τες 10 το πρωί. Shιαshιαριστός shιαshιαριστός, αγκομάχαν όπως τον πελλόν. Παshής τζιαι μαύρος -όι αράπης, ήταν Κυπραίος- είshιεν έναν που τα πιο γελοία τζιαι σπαστικά μούσια που έχουν σχεδόν ούλλοι του υποκόσμου. Πουτζείνα που (όσοι τα έχουν νομίζουν ότι) λαλούν “τα αρτshίθκια μου εν 18 κιλά το έναν”. Εφόρεν που τζείνο το αρχαίο το σακκούιν που εφορούσαμεν μιτσιοί. Μαύρον πόξω τζιαι πουμέσα ή πράσινο ή πορτοκκαλλίν ή μπλε -για να δείγνουμεν με ήντα ομάδαν είμαστεν ιμίsh. Εκράτεν τζιαι μια τσέντα με laptop στον ώμο.

Shιαιρετά το συνάδερφο με το όνομαν του τζιαι ο συνάδερφος shιαιρετά τον πίσω. Που την ώρα που έμπηκεν, εν τω μεταξύ, θωρεί με συνέχεια, σάννα τζιαι εν εκόλλουν στο τοπίο. Συστήννει με ο συνάδερφος, αλλά το βλέμμαν του έμεινεν το ίδιο.

-Νάμπου έshιει; ρωτά ο συνάδερφος.
-Έχουμεν πρόβλημα με το λάππτοπ ρε φίλε. Μπόρεις να βοηθήσεις;
-Δώστο του ειδικού, λαλεί τζιαι δείχνει με.
-Καλλύττερα να βοηθήσεις εσού, λαλεί ο παρέας τζιαι κοντεύκει του συνάδερφου.

Ο δικός μου σάννα κατάλαβεν ότι κάτι αστείον εννα έshιει η υπόθεση τζιαι έθελεν να το μοιραστούμεν.

-Πε μας το πρόβλημα, λαλεί του, ο συνάδερφος ποδά κατέχει παραπάνω που μένα για τα κκομπιούτερ.
-Εκόλλησεν η οθόνη του σαν ήμουν στο ίττερνετ ρε κουμπάρε..
-Έλα να το δω, λαλώ του τζιαι αρπάσσω τη θήκη που το shιέριν του.

Ώσπου να την αννοίξω τζιαι να φκάλω τον υπολογιστή που μέσα , προσπαθά για τελευταία φορά:
-Σίουρα ένι μπόρεις εσού να το κανονίσεις ρε κουμπάρε;
-Έν μου ξανάτυχεν έτσι κουβέντα, λαλεί του ο συνάδερφος που το απολαμβάνει πιλέ!

Κουμπώ το πάς τον πάγκο τζιαι μάχουμαι να ανοίξω την οθόνη. Με το πιο αμυντικόν ύφος του κόσμου, ο παρέας εξομολοάται:
-Έμπηκα να δω καμιάν τσοντούλλαν σήμερα το πρωίν τζιαι εκόλλησεν η οθόνη, γαμώ το. Τζιαι το θέμα εν ότι το λάππτοπ εν της γκόμενας τζιαι εν θέλω να το δει. Τωρά άμαν ανοίξεις την οθόνη φαίνουνται ούλλα τζιαμαί. Αν τα δει, εκάτσαμεν πάνω!

Θωρώ τον συνάδερφο, θωρεί με τζιαι σφιγκούμαστεν να μεν γελάσουμεν.

-Μεν ανησυχείς, λαλώ του, εννα το κανονίσουμεν.

Αννοίω την οθόνη. Ο Ίττερνετ Εξπλόρερ (έππικ φέιλ πιλέ!) ήταν ανοιχτός στο γιουππόρν. Επροσπάθησα να μεν δώκω πολλήν σημασία στον τίτλο του βίτεου που εθώρεν, διότι σίουρα ήταν να ξαπολύσω κανέναν επικό γέλιο τζιαι να χαλάσω το ππρεστίge της εταιρείας τζιαι να γυρεύκουμεν το λάθος. Πουπάνω που το παναθύριν του Εξπλόρερ αννοιμένη μια ειδοποίηση για αναβάθμισην του Φλαsh Ππλέιερ. Τούτον ήταν. Εν έξερεν ο παρέας ότι αν εβάωννεν την ειδοποίησην ήταν να πνάσει που το βάσανο.

Κλείω το γουίντοου της ειδοποίησης, καθαρίζω τζιαι τη χίστορι του Εξπλόρερ.

-Έτοιμος, λαλώ του.
-Εκαθάρισες τα ούλλα;
-Ναι, τωρά εν μπόρει να δει κανένας τες σελίδες που έμπηκες. Εδιαγραφτήκαν ούλλα.
-Σίουρα; Εφύαν ούλλα;
-Ναι ναι, μεν ανησυχείς.
-Α, οκκέι. Έντζιαι έκοφτεν με να τα δει η γκόμενα,  αλλά βαρκούμαι τη μουρμούραν της. Απλά ενόμισα πως εκόλλησεν το λάππτοπ τζιαι πως είshιεν πρόβλημαν.
-Τωρά εν εντάξει, λαλώ του τζιαι θωρώ το συνάδερφο που επροσπάθαν παραπάνω που μένα να μεν γελάσει.
-Οκκέι, ευκαριστώ, φίλε μου.

Ο συνάδερφος έπιαεν τον λλίον στην κουβέντα για να δείξει οικειότηταν τζιαι μετά επολόγιασεν τον με τρόπον.

Μες τα γέλια μας, εξηγά μου όσα ξέρει για τον τύπο.  Ο φίλος μας, λοιπόν, εν νυχτόβιος τζιαι στους παραπάνω τόπους που συχνάζει εν ο φόβος τζιαι ο τρόμος. Μπαίνει μες τα μπαράκια τζιαι τες μπυραρίες επιθετικά, θέλει να του συμπεριφέρουνται σάννα τζιαι εν ο μάστρος τζειμέσα, σπάζει πράματα άμαν νευριάσει τζιαι ξεκινά καφκάες με ψύλλου ππήημαν. Ο κόσμος που συναναστρέφεται μαζί του εν τον εχτιμά, αλλά φοάται τον, γι’αυτόν ούλλοι προσπαθούν να τον καλοκρατούν τζιαι να μεν το χαλούν χαττήριν.

Πού να ξέραν ότι ο ίδιος φοάται έναν μουννίν..;