Μπαίνει στο κατάστημα κατά τις 10 το πρωί. Βιαστικός, αγκομαχώντας. Χοντρός, μαυριδερός (Κύπριος όμως) και με ένα από τα πλέον γελοία και τετριμμένα μούσια των “ανθρώπων” του υποκόσμου. Από αυτά που λένε “τα αρχίδια μου ζυγίζουν 18 κιλά το καθένα”. Με σακκάκι αρχαίο – οι Κύπριοι σίγουρα θα τα θυμούνται, εκείνα που έξω ήταν μαύρα και μέσα πράσινα, πορτοκαλί ή μπλε και μικροί τα συνδυάζαμε με τις ομάδες που υποστηρίζαμε. Στον ώμο του κρεμασμένη μια τσάντα-θήκη laptop.

Χαιρετά το συνάδελφο μου με το όνομα του κι εκείνος ανταποδίδει. Ο τύπος με κοιτάει όλη αυτή την ώρα, σα να είμαι εισβολέας.  Mε συστήνει ο συνάδελφος. Το βλέμμα του τύπου δεν άλλαξε καθόλου.

-Τι έχουμε; ρωτά ο συνάδελφος.
-Έχω ένα πρόβλημα με το laptop ρε φίλε.. Μπορείς να με βοηθήσεις;
-Δώστο στον ειδικό, και με δείχνει.
-Θα προτιμούσα να με βοηθήσεις εσύ, λέει ο μάγκας, πλησιάζοντας το συνάδελφο.

Σα να υποψιάστηκε κάτι αστείο ο δικός μου και ήθελε να το μοιραστούμε.

-Πες μας το πρόβλημα, λέει, ο συνάδελφος εδώ κατέχει πολλά περισσότερα από μένα για computers.
-Κόλλησε η οθόνη του laptop ενώ ήμουν στο internet..
-Δώσμου να το δω, λέω και αρπάζω τη θήκη.

Μέχρι να την ανοίξω και να βγάλω τον υπολογιστή από μέσα, κάνει μια ύστατη προσπάθεια:
-Σίγουρα δε μπορείς εσύ να το κανονίσεις;
-Δε μου έτυχε ποτέ τέτοια φάση, απαντά ο συνάδελφος, που ήδη το απολαμβάνει.

Το τοποθετώ στον πάγκο και είμαι έτοιμος να ανοίξω την οθόνη. Με το υπέρτατο ύφος αμυντικής στάσης, πολύ γρήγορα ο τύπος ομολογεί:

-Μπήκα να δω καμιά τσοντούλα σήμερα το πρωί και κόλλησε η οθόνη, γαμώ το. Και το θέμα είναι ότι το laptop είναι της γκόμενας και δε θέλω να το δει. Τώρα μόλις ανοίξεις την οθόνη, φαίνονται εκείνα που έβλεπα! Αν τα δει, την έβαψα!

Ανταλλάσσουμε ένα βλέμμα όλο νόημα με το συνάδελφο και προσπαθούμε να κρατήσουμε τα γέλια μας.

-Μην ανησυχείς, λέω, θα το κανονίσουμε.

Ανοίγω την οθόνη. Ο Internet Explorer (epic fail ήδη!) ανοικτός στο youporn. Δε δίνω πολλή σημασία στον τίτλο του video που έβλεπε, διότι τότε είναι που θα εξαπολύσω τον τρανταχτό μου γέλωτα και θα χαλάσω το prestige της εταιρείας. Πάνω από το παράθυρο του I.E. ανοικτή μια ειδοποίηση για update στον Flash Player. Αυτό ήταν. Δεν ήξερε το παλικάρι ότι αν έκλεινε εκείνη την ειδοποίηση, το βάσανο του θα σταματούσε.

Κλείνω το παραθυράκι της ειδοποίησης, καθαρίζω το ιστορικό του Ι.Ε.

-Έτοιμος, ανακοινώνω.
-Τα καθάρισες όλα;
-Ναι, κανένας δε μπορεί τώρα να δει τις σελίδες που επισκέφτηκες. Διαγράφτηκαν όλες.
-Σίγουρα; Έφυγαν όλα;
-Ναι ναι, μην ανησυχείς.
-Α, οκκέι. Δε θα με πείραζε να τα έβλεπε η γκόμενα, βέβαια, αλλά βαριέμαι τη μουρμούρα της. Απλά νόμισα ότι είχε κολλήσει το laptop και ότι είχε πρόβλημα.
-Τώρα είναι μια χαρά, είπα κοιτάζοντας το συνάδελφο που έκανε μεγαλύτερη προσπάθεια από μένα να κρατήσει ένα γελάκι.
-Εντάξει, ευχαριστώ φίλε μου.

Ο συνάδελφος τον πιάνει λίγο στην κουβέντα για να δείξει οικειότητα και μετά τον στέλνει με τρόπο.

Μέσα στα γέλια μας, μου εξηγεί όσα ξέρει για τον τελευταίο μας πελάτη. Φαίνεται ότι ο τύπος είναι νυκτόβιος και σε πολλά μέρη της νύχτας είναι ο φόβος και ο τρόμος. Μπαίνει σε μπαράκια και μπυραρίες επιθετικά, θέλει όλοι να του συμπεριφέρονται σα να είναι ο ιδιοκτήτης, σπάει ό,τι βρεθεί στο δρόμο του αν νευριάσει και με το παραμικρό ξεκινά καβγάδες. Ο κόσμος που συναναστρέφεται μαζί του δεν τον εκτιμά, αλλά τον φοβάται, γι’αυτό όλοι προσπαθούν να τον καλοπιάνουν και να μην του χαλούν χατήρια.

Πού να ήξεραν ότι ο ίδιος φοβάται ένα μουνί..;