Όταν γιορτάζουμε,
είτε γενέθλια, είτε ονομαστικές εορτές,
το δώρο της γιαγιάς μας
είναι ένα φακελάκι
-πάντα παραφουσκωμένο.
Μέσα έχει και λεφτά,
μα δεν είναι αυτά που το παχαίνουν.
Είναι οι σελίδες με τις ευχές
και τις συμβουλές
και τα συναισθήματά της.
Δε χρειάζεται να σου πω
ποιο είναι το πιο πολύτιμο..
5 responses to “Ένα γομάρι τριάντα ενός χρονών κλαίει σα μωρό τη μέρα της ονομαστικής του εορτής”
Πολύ συγκινητικό 🙂
και μια γαιδουρα 38 επίσης.
Σπουδαία γιαγιά! Εμπνέει…
Να ζήσεις και φυλακτό τα λόγια της γιαγιάς!
Ανώνυμοι, να'στε καλά..
Νίκε μου, ακριβώς. Απλώς με το να είναι ο εαυτός της.
Τριολάκι μου, σε ευχαριστώ. Τζιει που το φυλακτό!