Προχτές επήα περίπατο στα Σιελιόνια μετά που πάρα πολλύν τζιαιρό. Το ποταμούιν ήταν κατάξερο, αλλά ελπίζω πως με τα πρώτα νερά θα επανέλθει στες παλιές του δόξες. Επήα τροχάδην τζιαι έκαμα το διάλειμμα μου να ξεκουραστώ στην κοίτη του ποταμού, περιτριγυρισμένος που δεντρά τζιαι θάμνους τζιαι μυρωθκιές τζιαι ήχους της Φύσης. Μια ομορφκιά.
Ήρτεν στο νου μου η γιαγιά μου. Η γιαγιά μου αγαπά πολλά τη Φύση. Τα δέντρα τζιαι τα φκιόρα που έσιει σπίτι της χαϊδεύκει τα τζιαι μιλά τους σα να τζιαι εν αγγονούθκια της -το ίδιον κάμνει τζιαι με το Βλάκα– τζιαι όποτε πάει καμιά βόλτα μες στα βουνά, πάντα κόφκει λουλλουδάκια τζιαι φυλλούθκια τζιαι φέρνει τα τζιαι βάλλει τα μες στο βαζούιν, για να έσιει τες μυρωθκιές σπίτι της. Η γιαγιά μου έκαμεν τελευταίως μιαν επέμβαση στο ένα της μάτι τζιαι που τότε φοάται να φκει έξω για πολλήν ώρα, για να μεν κινδυνέψει που καμιάν μόλυνση κ.λπ.
Επίσης, η γιαγιά μου εν το πλάσμαν που αγαπώ πιο πολλά στον κόσμο.
Οπότε, έκοψα λλία κλωνούθκια που μια μεγάλη μερσινιά τζιαι λλίους νίσιους που έναν πεύκο τζιαμαί δίπλα για να της τα πάρω. Πόσον απλό τζιαι μηδαμινό τζιαι ασήμαντο τζιαι καθόλου εντυπωσιακό ακούεται σε κάποιον που εν έσιει ιδέαν πόσον όμορφα τζιαι έντονα τζιαι μαγικά μυρίζουν τούντα θκυο θαύματα της Φύσης;
Επήρα της τα, αλλά εν ήταν σπίτι τζείνη την ώρα. Έβαλα τα μες στο βαζούι που ξέρω ότι χρησιμοποιεί τζιαι είπα του παππού να της πει ότι εγώ της τα έφερα.
Την επόμενη μέρα το πρωί, επήα να τη δω. Είπε μου πόσον της αρέσαν τα φυλλούθκια που της έφερα τζιαι πόσον όμορφα ήταν τζιαι ήντα ωραία που εμυρίζαν. Τζιαι μετά που θκυοτρία φιλιά, επήεν τζιαι έφερεν το τετράδιον της που σημειώνει διάφορα πράματα για να μεν ξιάσει.
– Άκου τι σου ετσιάττισα για τούτα που μου έφερες!
“Τα πεύκα που μου έφερες Αντρέα μου
πολύ θα τα κρατήσω,
για να τα βλέπω συνεχώς,
να μη σε λησμονήσω.
Πέρασες από τη μερσινιά Αντρέα μου
και έκοψες ένα μερσίνι.
Σου εύχομαι σύντομα
να αποκτήσεις παιθκιοσύνη.”
Η αρφή μου επήε να την πειράξει. Γιατί να μου γράψει τσιαττιστόν για θκυο φυλλούθκια που της έφερα! Τζιαι η απάντηση της γιαγιάς:
-Επήεν περίπατο τζιαι μες στα τόσα όμορφα πράματα που εθώρεν τζιαι που μπορεί να εσκέφτετουν, είσιεν με εμένα μες στο νουν του, εσκέφτηκε με τζιαι που είδεν τη μερσινιάν τζιαι τον πεύκον είπεν ‘να κόψω να πάρω της γιαγιάς μου που της αρέσκουν’ τζιαι εγώ για να τον ευχαριστήσω τζιαι επειδή σκέφτουμαι τον τζιαι γω συνέχεια, έγραψα του τούντο ποιηματούιν.
Πώς να μεν της συγχωρέσω που γράφει το όνομα μου με “τ”;!
Η αγάπη που έχουμεν ο ένας του άλλου, εν πολλά μεγάλη. Έγραψεν μου ποιηματούθκια παρόμοια που ετέλειωσα το σχολείο, που επήα στρατό, που απολύθηκα, που επήα για σπουδές, κάθε φορά που εννα έρκουμουν τζιαι εννα επήαιννα ξανά πίσω Αθήνα, σε κάθε ξεκίνημα μιας δουλειάς. Κάποια έχω τα στο πορτοφόλι μου, διότι εν απλά ανεκτίμητος θησαυρός τζιαι καθαρή, αγνή αγάπη.
Υ.Γ.: Το feedback μου για το μασάζ, στα σχόλια του προηγούμενου post.
11 responses to “Έρωτας”
Με μια τόση δα χειρονομία μπορείς να κάμεις ένα αγαπημένο πρόσωπο να νοιώσει όμορφα. Ανεκτίμητο το τσιαττιστό και η αγάπη που έχετε. Εγώ την έχω χάσει εδώ και χρόνια τη γιαγιά αλλά έρχεται συχνά στα όνειρα μου. Απόψε μου θύμησες πόσο μου λείπει.
Φίλε εσυγκίνησες με πρωινιάτικα! Όσο για το τσιαττιστό τι να πώ? Τα είπες εσύ όλα ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!
Εσυγκινήθηκα πολλά Twisted μου! όντως ανεκτίμητος θησαυρός η γιαγιούλα σου!! Να την χαίρεσαι
Εν τούτα που μεινίσκουν στο τέλος! Να τη χαίρεσαι!
Ανώνυμε/η ελπίζω να έχεις όλα τα ωραία που περάσατε μαζί μέσα στην καρδιά σου και να χαίρεσαι κάθε φορά που τη σκέφτεσαι!
Μικαέλλα, να'σαι καλά!
Αμαδρυάδα μου, σε ευχαριστώ!
Triolouin έχεις δίκαιο! Σε ευχαριστώ και σένα!
Aaawwww μάααανα μου σας ρεεεεε
θησαυρός ανεκτίμητος η σχέση τούτη.
Όντως, Νίκε μου!
να την χαίρεσαι μωρέ ,ετσι θα μου κανει η μικρη μας και μένα ;τώρα την ρωτάς τι ακουει, και σου απαντά Μπρους Ντικινσον 2 χρονών σκατουλα ..
τα φιλουθκια μου
Είμαστε ξαδέρφια και εν το ξέρω; Οι γιαγιάδες μας έχουν τα ίδια συστήματα. Τζιαιη δική μου μιλά στα φκιόρα της και όποτε πάει προς χωράφια κόφκει φκιορούθκια και φυλλούθκια και βάλλει στο βάζο, έσιει τετράδιο και γράφει διάφορα σημαντικά και επίσης γράφει έτσι στυλ τσιατιστά! Ως τζιαι τα γράμματα τους μοιάζουν! 🙂
Φουλάρα μου, αν την έμαθες να λέει από τώρα Bruce Dickinson, πάει να πει ότι είσαι πιο θεά απ' ό,τι νομίζαμε 😀
Joy μου, ξαδέρφκια εν είμαστεν, αλλά είμαστεν σίουρα τυχεροί που έχουμεν έτσι τέλειες γιαγιάες 🙂