Γιατρέ μου,
έφαες τόσα χρόνια για σπουδές, έρευνες, θκιαβάσματα, πτυχία, μεταπτυχιακά τζιαι δοχτοράτα. Έμαθες του κόσμου τα πράματα, είδες θεάματα νεκατσιαστικά που σε εκάμαν να θέλεις να κάμεις εμετόν παντού τζιαι είδες πράματα τόσον εντυπωσιακά που σε εκάμαν να δοξάζεις τζείνον που τα εδημιούργησεν έτσι όπως τα εδημιούργησεν. Φορείς τόσες δεκαετίες την άσπρη σου τη ροπούα τζιαι επεράσαν που μπροστά σου πολλές εκατοντάδες πλασμάτων που εζητούσαν τη βοήθεια σου. Δουλεύκεις όποτε θέλεις, στην ησυχία σου τζιαι χρεώνεις όσα -κυριολεκτικά όσα- σου καυλώσει ανά πάσα στιγμή τζιαι ο άλλος εν μπόρει να πει με τσούλλου με μούλλου.
Εγώ που την άλλην;
Εγώ εσπούδασα για να έχω ένα χαρτίν άχρηστο τζιαι να δουλεύκω κάμνοντας το δούλο του καθενού τζιαι να πιάνω όσα λλιόττερα γίνεται τζιαι να μεν έχω ώρες για τον εαυτό μου τζιαι να θέλω πάντα να αλλάξω δουλειά αλλά ποττέ να μεν υπάρχει κάτι άλλο. Τζιαι, εν προφανές, φαντάζομαι, ότι εν ηύρα την ευκαιρία να μελετήσω ενδελεχώς τζιαι να γνωρίσω σε βάθος τες λειτουργίες των διαφόρων οργάνων του σώματος μου, να μάθω περί των ανωμαλιών που μπορεί να παρουσιαστούν ή των δυσλειτουργιών που μπορεί να υπάρξουν, να ξέρω πώς τζιαι με ποια θεραπεία επανέρχονται τα πράματα σε φυσιολογικά επίπεδα, ούτε να ελέγχω γενικά για να θωρώ αν πάω καλά ή όι.
Γι’ αυτό, γιατρέ μου, χρειάζομαι σε. Τζιαι ευτυχώς που σε χρειάζομαι, διότι εν θα είshες δουλειάν μετά τζιαι ύστερα πώς εννα έβαλλες πεζίναν στην Ππππόρshε τζιαι ποιός εννα επιέρωννεν τη Φιλιππινεζούν που καθαρίζει το μέγαρο σας τζιαι με ήντα ριάλια ενν’ αγόραζες το iPhone7 για να τηλεφωνάς μόνον;
Τζιαι χρειάζομαι σε εσέναν. Εν χρειάζομαι τη μάνα μου. Ούτε τη γιαγιά μου. Ούτε το μάστρο μου. Ούτε τον παρέα μου που έshει pet shop. Ούτε την αρφή μου που πάει δευτέρα λυκείου. Ούτε τον κάττο μου το Βλάκα.
Διότι.. Ντάξει, φαντάζομαι ξέρεις τη βασική διαφορά ανάμεσα σε σένα τζιαι τούτους ούλλους. Δίκλα πάνω στον τοίχο πίσω σου.. Μπράβο. Τζείνον το χαρτούιν.
Αλλά.
Φαντάστου την έκπληξη μου όταν ήρτα στο γραφείο σου τζιαι είπα σου το πρόβλημα που με βασανίζει τόσους μήνες τζιαι εν με αφήνει να ησυχάσω τζιαι ενοχλεί με τζιαι δυσκολεύκει την καθημερινότητα μου τζιαι μετά άκουσα την απάντηση σου. Να σου εξηγήσω γιατί εξεπλάγην; Δε:
Εγώ: Άμμα, έχω τούντο πρόβλημα.
Η μάνα μου: Εν άγχος, γιε μου.
Εγώ: Άγια, έχω τούντο πρόβλημα.
Η γιαγιά μου: Εν άγχος, γιε μου.
Εγώ: Κύριε μάστρε, έχω τούντο πρόβλημα.
Ο μάστρος μου: Εν άγχος ρε Ανδρέα.
Εγώ: Ρε Chris, έχω τούντο πρόβλημα.
Ο παρέας μου που έshει pet shop: Εν άγχος ρε.
Εγώ: Κόρη, έχω τούντο πρόβλημα.
Η αρφή μου που πάει δευτέρα λυκείου: Εν άγχος ρε!
Εγώ: Βλακούιν, έχω τούντο πρόβλημα.
Ο κάττος μου ο Βλάκας: Μιάου άου μιάουουου [=εν άγχος τζιαι πεινώ]!
Εγώ: Γιατρέ, έχω τούντο πρόβλημα.
Εσύ (γιατρός [με πτυχία κορνιζαρισμένα πάνω στον τοίχο]): Μάλλον εν άγχος.
Ε, πε μου. Έννεν με το δίκαιο μου που εξεπλάγην; Ας πούμεν, είχα τη σωστή διάγνωση που τόσα πλάσματα τζιαι εγυρεύτηκα τζιαι αλλού ο μαννός! Τζιαι όι μόνον τούτο, ούλλοι όσοι με διαγνώσαν πριν που σέναν, εν εζητήσαν ούτε ριάλια, ούτε έχουν πτυχία τζιαι ρόπες τζιαι στηθοσκόπια κρεμμασμένα στους λαιμούς τους. Πρέπει να τους προτείνω να κυνηγήσουν μιαν καριέρα στην Ιατρική, έννεν; Ειδικά του Βλάκα εννα του αρέσει πολλά.
Το λοιπόν.
Το άγχος άκουσα το πολλές φορές σαν διάγνωση. Από θέματα εντέρων, εγκεφάλου, αίματος, ύπνου, φκιων, μμαθκιών, τριχόπτωσης, κιλών, μέχρι ευκοιλιοτήτων τζιαι δυσκοιλιοτήτων. Ευτυχώς εν ήταν ούλλα τούτα πάνω μου. Αλλά, ρε κουμπάρε, γιατί να σύρνουμεν το άγχος έτσι εύκολα; Για να έχουμεν την κκελλέ μας ήσυχη;
“Α, ντάξει. Ούλλοι αγχώνουνται έτσι όπως εν οι καταστάσεις τα τελευταία χρόνια, άρα άμαν έshει κάποιος κάτι, του οποίου εν μπόρω να εύρω τα ακριβή αίτια, να του το φέρνω σαν διάγνωση για να τελειώνουμεν θκυο ππαλλιές.”
Τζιαι γιατί να αγχώνουμαι, κύριε γιατρέ; Επειδή είμαι 27 χρονών, με μια δουλειάν άθλια (ξέρω, έshει τζιαι χωρίς δουλειά, mind you), στην οποία περνώ παραπάνω ώρες κάθε μέρα παρά σπίτι μου ή με φίλους, η οποία μου χαρίζει ένα μισθό που όσον τζιαι διαρκεί ένα μήνα; Επειδή πρέπει να χάσω κιλά; Επειδή πρέπει να εύρω αυτοκίνητον του χαϊρκού; Επειδή τα λεφτά έννεν αρκετά για να κάμω κάτι για μέναν; Επειδή ζιω με τη μάνα μου ακόμα; Επειδή έχω ένα χρέος του τζύρη μου πάνω στην κκελλέ μου; Επειδή οι σκαταστάσεις εμποδίζουν με να ζήσω όπως θέλω, να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου τζιαι να μεν νιώθω ότι είμαι θύμα του συστήματος;
Αν σου πω ότι εν αγχώνουμαι; Αν δεν αγχώνουμαι τζιαι εξακολουθώ να έχω τούντα συμπτώματα; Ποιά εννα είναι η διάγνωση σου μετά;
Προτιμώ να μου πεις ότι εν έshεις ιδέαν πόθθεν προέρχουνται τούτα που έχω τζιαι να μου προτείνεις έναν άλλο συνάδελφο σου που ίσως κατέχει κάτι λλίον παραπάνω, παρά να μου πεις ότι εν το άγχος που φταίει. Διότι, εκτός των άλλων, εν σα να τζιαι λαλείς μου ότι εν θα μου περάσει ποττέ τούτο που έχω, πολλά απλά επειδή το άγχος εν πρόκειται να εγκαταλείψει σε καμιάν περίπτωση το σύγχρονο άνθρωπο.
Άρα, αν εν εύκολο σου, κάτσε μελέτα ακόμα λλίον τα βιβλία σου, να είσαι up to date, τζιαι παρέτα να φορτώνεις του άγχους ό,τι εν μπόρεις να εξηγήσεις.
Thanks.
11 responses to “Αγχίτιδα”
Πιιιι, επαρααναλύσαμεν το…
Κατ'αρχήν, αμφιβάλλεις ότι έχει κόσμο που αρρωστά όντως που το άγχος του; Εγώ ένα ψωροσαρπράιζ επήαμε να κάμουμε τζαι ήταν να με πιάσει η σουρτίτιδα αν θυμάσαι! Συμφωνώ ότι εν γίνετια να εν η απάντηση σε ό,τι εν ξέρουμε να εξηγήσουμε τα αίτιά του, αλλά εν αποκλείεται…
Το θέμα είναι να μπει στη διαδικασία να αποκλείσει άλλες καταστάσεις για να καταλήξει τζιαμέ τζαι αν δεν είναι άγχος, τουλάχιστον να είναι κάτι που έννεν τόσο "σημαντικό" όσο τα πράματα που αποκλειστήκαν.
Εν γίνεται να λαλείς ότι σου είπαν οι άλλοι είπεν σου τζαι ο γιατρός. Εμπορούσε να πονείς το γόνατο σου και να σου λεν εν που ψηλώνεις. Αν επήεννες στο γιατρό μπορεί να σου έλεε το ίδιο πράμα- και έτσι να ήταν, αλλά εμπορούσε να ήταν κάτι ΠΟΛΛΑ πιο σοβαρό. Σιωνώνεις λίρα τζαι παίζεις τα λεφτά σου κουμάριν εν η αλήθεια. Μπορεί να εν κάτι σοβαρό τζαι να το γλυτώσεις, μπορεί να εν τζίνο που υποψιάζεσουν που μόνος σου τζαι να τα χάσεις…
Επίσης, μεν μουρμουράς για τη δουλειά σου. Εν οφείλεις να είσαι χάππι που έχεις μια δουλειά που εν σε ικανοποιεί απλά τζαι μόνο επειδή "έχει και χειρότερα", αλλά πόσοι έχουν δουλειά με πιο μικρό ωράριο, πιό πολλά λεφτά, εν έχουν πράματα που πρέπει να κάμουν για τον εαυτό τους, κλπ; Το θέμα είναι να ζεις, να περνάς καλά στην καθημερινότητά σου, να έχεις μικρές στιγμές που σε κάμνουν χαρούμενο, να ξέρεις να τες εκτιμάς…τα υπόλοιπα, εν μπορεί, έννα σάσουν!
εγω ανακαλυψα πως αμα ο γιατρος βαριεται να δει τι εχεις ή απλά δε ξέρει σου λεει εν αγχος και τραβηξου μονος σου. 50 ευρω παρακαλω.
επισης να ξερεις οτι εχει ανθρωπους στην αφρική που το άγχος εν το λιγότερο απ τα προβλήματά τους. καλή η εμψυχωσή μου;
Ψαξε το τζαι μονος σου, γινε γιατρος του εαυτου σου…
Οι γιατροι εχασαν την εμπιστοσυνη μου προ πολλού.
You 've got mail
@Moonlight: Καταρχάς γράφω τζείνα που μου έρκουνται τζιαι αν κάποιος θεωρεί ότι εν παρααναλυμένα τζιαι εν του κάμνουν, απλά εν ασχολείται, όπως κάμνουν τζιαι πολλοί, όπως βλέπουμε. Μετά. Ξέρω ότι έshει κόσμο που όι μόνον αρρωστούν που το άγχος, αλλά τζιαι για τους οποίους το άγχος καταντά αρρώστεια που τους γαμά τη ζωή τους. Η μάνα μου ας πούμεν. Μετά, ακριβώς τούτο λαλώ, ότι μου εσυνάφερε μιαν ασθένεια που ΜΠΟΡΕΙ να βρίσκεται στα αρχικά της στάδια, αλλά έσυρεν τζιαι το άγχος για να καλυφτεί. Στην περίπτωση τούτη που μου είπαν οι άλλοι ό,τι μου είπεν ο γιατρός, γιατί να μεν το πω; Εκοίταξα τζιαι για κάτι ΠΟΛΛΑ πιο σοβαρό τζιαι εshιώνωσα τα ευρά μου τζιαι είπα χαλάλιν, φτάνει που εν ήταν κάτι τόσον άshημο. Επίσης, σε καμιάν περίπτωση εν είπα ότι λλιόττερες ώρες στη δουλειά ή πιο πολλά λεφτά προσφέρουν την ευτυχία. Το βασικό μου θέμα εν συναφές με τούτο που λαλείς: για να χορτάνω τα μικρά μικρά της ζωής, θέλω ώρες τζιαι κάποτε τζιαι λεφτά.
@SKonte: Τούτο περίπου ήταν το ππόιντ του πποστ περί του άγχους! Εκτός που τούτους, έχει ανθρώπους παντού στον κόσμο που εν έχουν ιδέα τι σημαίνει άγχος. Κάποιοι που τούτους εν έχουν ιδέα και του τι σημαίνει σπίτι, αυτοκίνητο, ζεστό νερό κ.λπ. Κάποιοι άλλοι που τούτους έχουν ό,τι θέλουν. Τι μπορεί να σημαίνει τούτο; Ίσως κάμω ένα άλλο ππππποστ περί του θέματος "σκάσε, υπάρχουν και χειρότερα".
@Grouta: Δυστυχώς όπως εν τα πράματα, αν πεις να ψάξεις κάτι μόνος σου, εννα καταλήξεις να φοάσαι για τα shειρόττερα.. Τζιαι πιστεύκω ότι έshει καλούς τζιαι αξιόλογους γιατρούς. Το θέμα είναι να δώκεις πάνω τους!
@Georgia: Thanks!
είσιε μια διαφορά η απάντηση του γιατρού, είπεν σου "μάλλον" :/
νομίζω να ακούεις παραπάνω του κάττου σου 🙂 τζαι κομμένες οι διαγνώσεις που το google (τούτο λαλώ το παραπάνω του εαυτού μου!) προκαλούν άγχος παραπάνω που τζείνο που μπορεί να έσιεις!!
ούφφου για τα υπόλοιπα :/
Το ποστ σου με έκανε inspired να γράψω κι εγώ για το άγχος που βιώνει η νεολαία τούτη την εποχή.
Νεανικά χρόνια λαλουν σου. Σκατά. Εγώ εν που άγχος που εν να πάω, ξέρω το…
Νοιώθω ότι επήρες το λίο βαριά το "επαρααναλύσαμεν το" αλλά τέλοσπαντων. Εν νομίζω ότι μου απάντησες σε κάτι, ούτε τζαι περίμενα απάντηση όμως. Είπα τα για να τα σκεφτείς όπως τα σκέφτουμαι τζι εγώ. Έχεις ώρες τζαι λεφτά να τα χαρείς ούλλα, απλά εν το καταλάβεις.
Ουφ! μου, μεν αγχώνεσαι 🙂 Του κάττου μου ακούω του πάντα! Αποφεύγω τες google-διαγνώσεις!
@Μαύρη Γάτα: Χαίρομαι που αποτέλεσα έμπνευση. Ως τζιαι τα μωρά εν full στο άγχος, τι να λέμε τώρα..
@Moonlight: Okay, dude. Είμαι τζιαι λλίον ηλίθιος, πώς να το κάμουμεν; 🙂
χμμ θα μπορούσα να εξηγήσω πώς το άγχος αλλάσει την φυσιολογία σου (ορμόνες κτλ , ανοσοποιητικό μπλα μπλα μπλα) τζαι έτσι που τ αλήθκεια είναι ένας λόγος ασθένειας αλλά ήταν να θέλω 2 σελίδες.
Αν ο γιατρός σε άκουσεν τζαι έδωκε σου σημμασία, τζαι εν ίσιε τίποτε άλλο να σου προσφέρει, τότε ίσως εν καλά που θα έκαμεν.
Εν πολλά πκιο έφκολο να σε βάλει να κάμεις 2342 αναλύσεις που 30 ευρώ minimum αλόπως την 1 τζαι στο τέλος να φκουν ούλλες νόρμαλ…ή σιειρόττερα να έρτει κάτι abnormal που να μεν έσιει καμία απολύτως σημμασία αλλά που τη στιγμή που θα το ανακαλύψει θα οφείλει να το παρακολουθήσει (τζια άλλα ραντεβού, τζαι άλλες αναλύσεις κτλ σε ένα διάστημα χρόνου ).
see my point?
Τωρά αν νομίζεις ότι εν σε άκουσε τζαι ότι δεν έκαμε address τα ideas concerns and expectations σου τζαι εν σε ερώτησε "εσύ τί νομίζεις ότι ένει" "έσιει τίποτε που σε ανησυχά?" ναι έσιεις δίκαιο να πεις ότι εν έκαμε ολόκληρη τη δουλειά του. { πρέπει πάντα να κάμνεις address το ψυχολογικό part γιατί in the long run γλυτώνει σου χρόνο and therefore money αν εργάζεσαι σε κρατικό σύστημα υγείας }
Τέλοσπαντων επολλολόησα.
Αν όντως νομίζεις ότι κάτι πάει λάθος, έσιεις το ελεύθερο όποτε θέλεις να μου πέψεις έναν ήμειλ να σου πω ίντα που λαλούν τα βιβλία μου.
Πλας, είμαι τόσον άπειρη τζαι τόσον not confident που θα σου πω ούλλα τα πιθανά σενάρια :p
εν η κουφεττα τους τα τελευταια χρονια που μασουν τζιε ξαναμασουν. επειδη εμαθαμε οτι το αγχος καμνει κακο, ουλλοι εχουν αγχος αρα οποτε το πουν, εν μεσα!