Πέταξε, φτερούγισε η ανάσα μου μετάνοια
κράτησα το βήμα μου τα μάτια σου να δω.Πάνω μου η ζωή σου ανεμίζει επιφάνεια,μέσα σου γεννήθηκα, λοιπόν τελειώνω εδώ. Φως, φως,ποιός αντέχει τόση ανατολή;Φως, φωςέρωτά μου αλήθεια κι απειλή.Ποιά οργή, ποιά μυστική χαράκάψαν του θανάτου τα φτερά, κι ελπίζω.. Το ηλιοβασίλεμα, τα σύννεφα εξαπτέρυγα..Γύρω από το σώμα σου του κόσμου οι φυλές..Να ‘βρισκε η ψυχή μου στον παράδεισο μια πτέρυγα,να σε κρύψω αγάπη μου σε μυθικές αυλές.. Φως, φως,ποιός αντέχει τόση ανατολή;Φως, φωςέρωτά μου αλήθεια κι απειλή.Ποιά οργή, ποιά μυστική χαράκάψαν του θανάτου τα φτερά, κι ελπίζω..
[Παρέα μ’έναν ήλιο – 1994] [Στίχοι: Φίλιππος Γράψας, Μουσική: Μάριος Τόκας]
One response to “Δημήτρης Μητροπάνος – Φως”
Γράφτηκε για την Κύπρο, αν δεν κάνω λάθος.
Ακούστε το τέλος (μουσική και φωνή).. Θεϊκό.