Καταραμένη ζέστη. Απορώ πώς μερικοί αγαπούν αυτόν τον καιρό, ο οποίος είναι ένας από τους χειρότερους εχθρούς της δημιουργικότητας. Ντάξει, αυτά τα λέω εγώ που είμαι καθυστερημένος και δεν πάω στις παραλίες και είμαι πάντα αρνητικός και πεσσιμιστής και αγοραφοβικός και τρίχας και γι’αυτό δε μπορώ το κακοκαίρι. Yeah, right. Όπως και να΄χει, η έμπνευση έχει στερέψει προς το παρόν. Γι’αυτό θα γράψω μερικές μαλακιούλες, έτσι για να αφήσω κάποια σημάδια ζωής. Ξέρω ότι δε σας νοιάζει, αλλά δε με νοιάζει που δε σας νοιάζει.
Καταραμένη ζέστη! Πριν πάω δουλειά το πρωί, κάνω μπάνιο. Πάω στη δουλειά κατά τις 9.30 και μέχρι τις 12 νιώθω ότι έχω αποβάλει εφτά λίτρα ιδρώτα και μυρίζω σαν ιπποποταμίνα που μόλις τέλειωσε από παρτούζα με έντεκα σιδεράδες ελέφαντες στην έρημο, μέσα σε Datsun με χαλασμένο κλιματιστικό και αναμμένη θέρμανση. Πώς να πλησιάσεις τον πελάτη; Πώς να αλληλεπιδράσεις με τους συναδέλφους; Πώς να παρουσιαστείς στο γραφείο του αφεντικού που σε ζήτησε; Και ναι, έχουμε αναμμένο κλιματιστικό και στην περιοχή μας δεν έχουμε διακοπές ρεύματος. Fuck it, σε τι σημείο αθλιότητας θα φτάναμε αν είχαμε και τέτοιες;
Το χειρότερο, νομίζω, είναι ότι όποτε κάνεις μια κίνηση που προκαλεί την ελάχιστη κούραση και ιδρώσεις, το αμέσως επόμενο βήμα είναι να πλησιάσεις το κλιματιστικό. Κι εκεί γαμιέσαι: σιγά σιγά θα ξεκινήσουν οι μύξες να παίρνουν την κατηφόρα, ο λαιμός μιμείται αυτόν μιας κρυολογημένης τραβέστας που έκανε γαργάρες τα λευκά, ζεστά υγρά τριών μελαψών αγοριών και η κεφάλα ηχεί σα να βρυχάται αγουροξυπνημένος Μαστόδοντας μέσα από τους παγετώνες (είμαι σίγουρος πως δεν έπιασες το υπονοούμενο, try again). Εξ ου και τα Nurofen Cold & Flu. Για να προλάβουμε ό,τι προλαμβάνεται πλέον.
Αύριο θα πάμε επίσκεψη στο δεντρόσπιτο του αστροναύτη με τον Εύρο. Ελπίζω πως θα φέρω πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την πορεία των κατασκευών, αν μας το επιτρέψει ο Μέγας Αρχιτέκτων. Ελπίζω επίσης η Αφροδίτη και η Ανθή να μη με φοβηθούν, αλλά να με συμπαθήσουν, ούτως ώστε στο άμεσο μέλλον να δέχονται να με φιλοξενούν στο δεντρόσπιτο τους, όταν θα ψάχνω απεγνωσμένα ένα τόπο να μείνω μακριά από τον κόσμο. Ελπίζω η συνάντηση να με βοηθήσει και να με φωτίσει για το τι θα τους ζωγραφίσω για να κρεμάσουν στους τοίχους του. Τέλος, ελπίζω το παγωτό του αστροναύτη να είναι αρκετά καλό, μπας και κατανικήσουμε την καταραμένη ζέστη! Φίλε μου, αν χρειαστείς τζιαι βοήθειαν, εγώ εν έχω πρόβλημα. Είμαι αποφασισμένος να φκω πάνω τούντη φορά. Θα είναι τζιαι ένα καλό crash test για τες αντοχές της κατασκευής!
Θυμάστε που σας είπα για ένα post μίσους; Μην ανησυχείτε, δεν το ξέχασα. Γράφεται. Αργά μεν, γράφεται δε. Κάθε μέρα ο αγαπητός υπαίτιος όλου αυτού, μου δίνει νέες ιδέες για να γράψω. Ελπίζω μόνο να μην ξεχάσω καμιά από τις αρετές του και τρέχω μετά να προσθέτω σημεία στο post! Θα το έχετε μόλις είναι έτοιμο. Μέχρι τότε, ξέρω, στ’αρχίδια σας! Έτσι μπράβο.
Τέλος, με αφορμή τον τίτλο του παρόντος, θυμήθηκα το Ζητείται Ελπίς του Σαμαράκη. Όχι το συγκεκριμένο διήγημα, αλλά τη συλλογή. Και θυμήθηκα και το αγαπημένο μου διήγημα από τη συλλογή, το Μια Νύχτα. Από εκεί προέρχεται η περίφημη δήλωση του Σαμαράκη πως “ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα“. Μια δήλωση του 1954. Μια προφητική δήλωση, η οποία, όσο περνούν τα χρόνια, φαντάζει όλο και πιο επίκαιρη. Από το Μια Νύχτα, όμως, δεν είναι αυτό το αγαπημένο μου σημείο, αλλά η σκηνή του τέλους. Το ρίγος είναι δεδομένο κάθε φορά που διαβάζω τις τελευταίες γραμμές του διηγήματος. Παρακάτω σας έχω το διήγημα σε μορφές εικόνας. Διαβάστε το για χάρη μου. Ολόκληρη η συλλογή Ζητείται Ελπίς, online εδώ.
25 responses to “Ζητείται Έμπνευσις”
Ποια έμπνευση σου σκότωσε το Σκατοκαίρι ρε άνθρωπε, έτσι είναι η έλλειψη έμπενυσης?? Για έλα μια βόλτα από αμερικλάνο να δεις τι εστί ξηρασία στα πληκτρολόγια!!
Εδώ πάντως μιας και δεν έχουμε παράθυρα, έχουμε ακριβώς την ίδια θερμοκρασία χειμώνα καλοκαίρι με αποτέλεσμα να φοράω τα κοντομάνικα όλο το χρόνο! Τώρα το τι γίνεται όταν βγαίνω εκτός εργαστηρίου (τις ελάχιστες φορές που γίνεται κάτι τέτοιο), δεν το σχολιάζω. Ένα μόνο θα πω. Το καλοκαίρι ιπποποταμίνα, το χειμώνα mikeus.
ZING
Τι μου εθύμησες! Η αγαπημένη μου φράση που τον Σαμαράκη που εκάμναμεν στο σχολείο! Εγραψα ολόκληρες εκθέσεις. Τζαι ακόμα ήταν μόνο 1954. Σκέφτου σήμερα……
O καθένας προβάλλεται πανω στο κείμενο διαφορετικά. Εγώ δαμέ "Είχε σκεφτεί πάνω στη ζωή….Παγώσει."
p.s: εν για το νέο των Mastodon που λαλείς ?
χαχαχαα εφύρτικα!οι παραγράφοι 2+3!!!χαχαχαχα
θενκίου!έφτιαξες μου την διάθεση!
Καλά να περάσετε αύριο και σίουρα θα σε συμπαθήσουν!το ποστ του μίσους έτσι,όσο πιο αργά τόσο πιο απελευθερωτικό ενα είναι πιστεύκω!
Σαμαράκης, που τον εθυμηθηκές έτσι ώρα και με έτσι θερμοκρασίες;Ήταν που τα πιό ωραία πράματα που διαβάσαμε στο σχολείο…
Αν δεν σου έλειπε η έμπνευση δηλαδή τι θα έγραφες;
Να θυμηθώ να έρθω στο μαγαζί στις 9,40 δεν θα έχεις ιδρώσει ακόμα εεε;
Πάντως τολμώ να ομολογήσω ότι το σεντόνι σου είναι φρεσκοπλυμένο…..άκου δεν έχει έμπνευση!!!
καλημέρα..
το βρήκα πολύ εμπνευσμένο!
Αν το παραπάνω κείμενο δεν ήταν εμπνευσμένο ,τότε τι να πούμε και οι υπόλοιποι????
Συμφωνώ σε όλα όσα έγραψες (και τι σε νοιάζει θα μου πεις).
Επιτέλους ! Βρήκα σύμμαχο στο μίσος μου για τη χειρότερη εποχή του χρόνου.
Καλή σου μέρα.
Γοτ δε φακ ρε!
Εύχομαι να είσαι συνέχεια…χωρίς έμπνευση!!!
ναι ρε, ιντα αμμαν έσιεις εμπνευσην ναμπον να γίνει;
εφύρεν με η ιπποποταμίνα!
χαχαχαχαχαχα
Συμφωνώ μαζί σου, "δεν πάω στις παραλίες και είμαι πάντα αρνητικός και πεσσιμιστής και αγοραφοβικός". Εν μερικοί που τους λόγους που εν γουστάρω τες παραλίες. Οι νύχτες του καλοτζαιρκού όμως εν έχουν λάθος.
Συμφωνώ τζαι με τους προηγούμενους, αν έσιεις εμπνευσην ίνταμπου να γίνει;
Εχω χασει πολλα επεισοδια μου φαινεται!!!!!
Γιατι θα γραψεις ποστ μισους; Εσυ μισεις; Εσυ; ο καλυτερος ανθρωπος του κοσμου;
Βαζεις κανενα αποσμητικο μετα το μπανιο σου το πρωι; Αν ιδρωσεις θα μυριζει ωραια μετα, μη σου πω πως θα σου ορμανε και οι γυναικες.
Κι εγω ειμαι οφλαιν αυτες τις μερες….οχι μονο λογω ελλειψης έμπνευσης, αλλά λογω αραγματος στις ξαπλωστρες και πινοντας τα φρεντο της ζωης μου ολης! Α κανω και βουτιες!Απορω που δε σου αρεσει η θαλασσα! Εχεις δοκιμασει να την απολαυσεις καπου ησυχα;;; Χωρις κοσμο φασαρια και ψωνια; Θα τη λατρεψεις
εγώ πάλι χαίρομαι που είναι καλοκαίρι και 'δεν έχεις' έμπνευση….. :p
ααα…, και ευχαριστώ που μου θύμισες τον Σαμαράκη που είναι ιδιαίτερα αγαπητός, αγαπητέ…
Για όσους λέτε ότι όντως ήταν εμπνευσμένο το κείμενο, σας ευχαριστώ πολύ. Είναι ανέμπνευστο σε σχέση με εκείνα που ΘΕΛΩ να γράφω συχνά. Τα όποια σημάδια έμπνευσης εδώ, ουδεμίαν σχέσην έχουν με θετικά αποτελέσματα του κακοκαιριού!
@Αμερικλάνος: Κάθε δυο τρεις μέρες κατεβάζεις σεντόνια ρε συ, τι ξηρασίες και ροζ άλογα μας λες; Και σε παρακαλώ όχι αναφορές σε τέτοια άτομα εδώ μέσα, προσπαθούμε να κρατήσουμε ένα (χαμηλότατο) επίπεδο λέμε 🙂
@Πρας: Ακριβώς έτσι, αγαπητή.. Μια φράση που όι μόνο σηκώνει ατέλειωτες συζητήσεις, αλλά όσο πάει γίνεται τζιαι πιο αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας!
@evros: Τζιαι η δική μου προβολή ξεκινά που τζιαμαί, αλλά καταλήγει στην τελευταία σκηνή πάντα! Εν για τους Mastodon γενικά, αλλά το "αγουροξύπνημα" ήταν για το αναμενόμενο album, ναι 🙂
@marilou: Έτσι, να γελάτε με τον πόνο μας! Χαίρομαι που εχάρισα χαμόγελα, έστω τζιαι που μακριά 🙂 Ευχαριστώ για τες ευχές! Το post του μίσους εννα είναι απελευθερωτικό, εννα μεν είναι τζιαι βαρετό όμως; Όσο για το Σαμαράκη: ήρτεν η ιδέα για τον τίτλο, έκαμα τη σύνδεση με τη συλλογή τζιαι εθυμήθηκα το αγαπημένο μου διήγημα που τζειμέσα, τόσο απλά 🙂
@ΦΟΥΛΗ: Δεν προτιμάς να έρθεις από το σπίτι κατά τις 8.30 να βοηθήσεις με το μπάνιο; Χαχα! Ευχαριστώ αγαπημένη 🙂
@αστροναύτης: Υπερβάλλετε.. 🙂
@Venus on fire: Με νοιάζει και χαίρομαι που συμφωνείς! Καλωσόρισες κιόλας! Ό,τι χρειαστείς για υπεράσπιση κατά της εποχής αυτής, είμαι στη διάθεση σου 🙂
@Invictus: Ευχαριστώ για το νόημα της ευχής, αλλά ακόμα τζιαι αν γράφω "καλά" όταν νιώθω χωρίς έμπνευση, το κακό είναι το αίσθημα τζιαι όι το αποτέλεσμα, if you know what I mean 😉
@πππποστ: Ευχηθείτε να φθινοπωρκάσει σύντομα για να δείτε ομορφκιές όπως τούτην! Εχαμογέλασες τζιαι συ; Τέλεια 🙂
@Def: Ναι ρε φίλε, όμως αμμαν έρκεσαι πεθαμένος που τη δουλειά τζιαι το επόμενο πρωί πρέπει να ξαναπάεις, εν έσιεις πολλύ chance να ευχαριστηθείς τες νύχτες του καλοτζιαιρκού!
@Coulϊτα: Αγάπη, ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου δεν είμαι. Διότι δεν είμαι άνθρωπος 🙂 Για το post του μίσους, διάβασε εδώ. Αποσμητικό βάζω και μάλιστα το Axe Dark Temptation που θα έκανε όλες τις γυναίκες να τρέχουν πάνω μου για να με δαγκώσουν, αλλά κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Λες να τους μηνύσω για παραπλανητική διαφήμιση; 🙂 Το ότι νιώθω πως βρωμώ, οφείλεται και σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και στο γεγονός ότι δεν ιδρώνει κάποιος μόνο από τα σημεία όπου πάει το αποσμητικό! Να ξεκουραστείς και περιμένω να τα πούμε όταν γυρίσεις με το καλό!
@Nonis: Αν τσιακκάρεις τα κείμενα του καλοτζιαιρκού, εσύ που με ξέρεις λλίο, εννα καταλάβεις ότι έννεν πελλάρες που λαλώ για έλλειψη έμπνευσης! Να'σαι καλά, ρε φίλε. Τα καλά πράματα πρέπει να τα θυμούμαστε μέσα μέσα!
This comment has been removed by the author.
Να σε βοηθήσω στο μπάνιο!!!! ωωωωω και τι θα κάνω θα σου τρίβω την πλάτη η θα σε ξυρίσω;; με θες και μια ώρα πριν; μπράβο!!!
έχεις δίκαιο..είναι αδύνατον να έχεις έμπνευση με αυτή την ζέστη..
δέ και το παράδειγμα της βλογκόσφαιρας..we open up to people we dont know..καλά τα είπε ο Σαμαράκης..
μα είσαι φιλούι με τον evro..i might have to kidnap both of you together:p
άτε έμεινε λίο καλοκαίρι..enjoy it:)
Οι βροχερές νύχτες του καλοκαιριού (σαν τη σημερινή :Ρ ), όμως, είναι τόσο όμορφες όσο αυτές των υπολοίπων εποχών του χρόνου 🙂
Το διήγημα δεν το είχα ξαναδιαβάσει και είναι πολύ δυνατό. Αναμενόμενο βέβαια.
Την έμπνευση δεν την σχολιάζω. Ξέρεις τον εαυτό σου καλύτερα 🙂
Και ξες ότι με λίγη υπομονή θα περάσουν οι πολλές οι ζέστες 🙂
@ΦΟΥΛΗ: Μια ώρα πριν κάνω το μπάνιο, διότι θέλω και μισή ώρα στο δρόμο για τη δουλειά! Θα τρίψεις πλάτη και θα βοηθήσεις στο στέγνωμα 😀
@Rania: η blogόσφαιρα έννεν παράδειγμα, αγαπητή! Με τον Εύρο εγίναμεν πρόσφατα φιλούθκια. Είχαμεν την κουβέντα σου πριν τζιαι ελαλούσαμεν να αναβάλουμεν την απαγωγή ώσπου να στραφείς που τες διακοπές. Εστράφηκες; Να βάλουμεν δουλειάν ομπρός; 🙂 Εννα κάμουμεν υπομονή, εν έσιει άλλη λύση 🙂
@MarMar: Βροχερές νύχτες του καλοκαιριού εδώ δε βλέπουμε, δεν ξέρω για εσάς εκεί πάνω.. Όταν υπάρχουν είναι σπάνιες και όμορφες, όντως. Όπως είπα και πριν, θα κάνουμε υπομονή να περάσει αυτή η διαβολοεποχή..
γιατί δεν είναι παράδειγμα αγαπητέ; ε εν ήρτα πίσω ακόμα!
will let you know μόλις επιστρέψω να κανονίσουμε!
Διότι δαμέσα γνωρίζεις κάπως τον άλλο μέσα που τα γραφόμενα του τζιαι τη γενική του συμπεριφορά..
Εννα καρτερώ 🙂
ναι αλλά παραμένει απρόσωπη η επικοινωνία όσα και να πείς..εκτός φυσικά αν σε 'απαγάγουν' 🙂
Ναι, αλλά εν μπορείς να χαρακτηρίσεις τον άλλο "εντελώς ξένο"..
οκ παίρνω το πρώτο αεροπλάνο και έφτασαα,μούλιασε εσύ να μαλακώσεις, μην νομίζω ότι τρίβω τζιν…
Πάω στο νερό, Φουλάρα 🙂