Έχω μια φιλοσοφική συζήτηση με τον εαυτό μου και θέλω να μάθω τις γνώμες του πολυπληθούς κοινού μου σχετικά.
Πιστεύετε ότι το να γράφεις μερικές σκέψεις που σε βασανίζουν, μετριάζει κάπως το κακό που σου κάνουν; Ή, ακόμα κι αν δε σε βασανίζουν κι απλά έχουν κολλήσει εκεί στο μυαλό σου, αν τις γράψεις, θα ξεκολλήσουν ευκολότερα;
Και ντάξει, ξέρω ότι στις προηγούμενες ερωτήσεις οι απαντήσεις είναι σχετικά εύκολες. Όμως η πραγματική ερώτηση για μένα είναι:
Μήπως το να γράφεις και να δημοσιεύεις αυτές τις σκέψεις είναι πιο ωφέλιμο από την απλή καταγραφή τους;
Δηλαδή, αν γράφεις κάποια πράματα όπως τα σκέφτεσαι και τα ελευθερώνεις να τα δουν άλλοι, είναι πιο ιαματικό από το να τα γράφεις και να τα βλέπεις εσύ μόνο; Υπ’ όψιν ότι με τη δημοσίευση σκέψεων μπορεί μερικοί να μην καταλάβουν γρι από το τι εννοείς, άλλοι μπορεί να παρεξηγηθούν, άλλοι να πληγωθούν, άλλοι να εκμεταλλευτούν αυτό σου το άνοιγμα κ.λπ.
Λοιπόν, τις απόψεις σας, παρακαλώ. Και μη μου αρχίσετε “αυτό που μετράει είναι εκείνο που νομίζεις εσύ”. Εγώ ξέρω τι πιστεύω κι αν θέλετε θα σας το πω σε σχόλιο αργότερα. Τις δικές σας γνώμες θέλω.
13 responses to “Θέλω τη γνώμη σας”
Ντάξει, μη σπρώχνεστε! 🙂
χαχαχα καλό!
κοίτα εγώ πιστεύω ότι αυτό που πετυχαίνει μια δημοσίευση σκέψεων , είναι ότι κάνει πιο ιάσιμη την κατάσταση αυτού που γράφει, γιατί ξέρει ( ακόμα και άσκοπα και άθελά του το ξέρει) ότι θα λάβει διάφορες απόψεις πάνω στα λεγόμενα του, που αυτές θα τον κάνουν να αναθεωρήσει ή και να δει τα πράγματα γενικά με άλλο μάτι και διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Κι αν κλειδώνει τα σχόλια στις συγκεκριμένες αναρτήσεις κι απλά τις αφήνει εκεί εκτεθειμένες στον κόσμο;
Όντως είναι πιο ιματικό να τα δημοσιεύεις. Το βγάζεις από μέσα σου, ξεσπάς κατά κάποπιο τρόπο, που σε κάνει και νιώθεις όπως και να το κάνουμε λίγο καλύτερα.
[Κι αν κλειδώνει τα σχόλια στις συγκεκριμένες αναρτήσεις κι απλά τις αφήνει εκεί εκτεθειμένες στον κόσμο;]
Σε κάτι που δεν θα ήθελε να το κουβεντιάσει και πάλι ξεδίνεις. Το είπες και σε ακούσανε το έγραψες και το διαβάσανε. Και πάλι ισχύει το ίδιο με ότι είπα πριν. Φτάνει να το βγάλει από μέσα του αλλά να ακουστεί/διαβαστεί.
Εγώ είμαι της άποψης στο να τα βγάζεις,έτσι άλλωστε λειτουργώ και εγώ,αν προσέξεις της αναρτήσεις μου,(καλά ντε μην τρέχεις)θα δεις και την ανάλογη διάθεση του εαυτού μου,τώρα αν είναι καλό η κακό; αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι…. ποτέ δεν με ένοιαξε το τι θα σκεφτεί ο άλλος, γιατί πάντα προσπαθώ και είμαι η Φούλη, και δεν δείχνω κάτι διαφορετικό…
τα φιλιά μου, πολύχρονος
Σίγουρα το να δίνεις έκφραση σε κάποιες σκέψεις σου είναι κάθαρση και σε βοηθάει και να τις ξεκαθαρίσεις και ο ίδιος. Όσο για το αν αυτές θα έπρεπε να μοιράζονται με το υπόλοιπο κόσμο αυτό έχει να κάνει με το κατά πόσο θέλεις την άποψη του και την επανατροφοδότηση διαφόρων ατόμων ως προς αυτές γιατί πιθανόν να ακούς έτσι πλευρές που δεν είχες σκεφτεί.
Παίζει βέβαια ρόλο και με τι κόσμο τις μοιράζεσαι. Μπορεί να βρεθούν κάποιοι που δε θα σεβαστούν την αξία που έχουν μερικά πράγματα για σένα, ούτε καν θα σκεφτούν ότι στην ουσία κάθε άποψη βαραίνει όσο και η αντίθετή της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως πιστεύω ότι όταν μια άποψη έχει εκφραστεί με σεβασμό δε χάνει την ομορφιά και την αγνότητά της όσους πολέμιους και να βρει, όσο και ανάγωγοι να είναι (γιατί εκείνοι που σκοπίμως παρεξηγούν τα πράγματα εκθέτουν από μόνοι τους τον εαυτό τους). Άλλωστε σκέψου ότι ακόμη και μέσα σε εκατό άτομα που διαφωνούν μαζί σου θα βρεθεί και ένας που να συμφωνεί και ίσως να μην είχε το θάρρος να εκφράσει τη γνώμη του. Μετά από την επανατροφοδότηση, λοιπόν, ζυγίζεις ξανά τα πράγματα και βλέπεις αν η άποψή σου παραμένει ισχυρή, ενδυναμώθηκε, αποδυναμώθηκε ή άλλαξε εντελώς. Δεν ξέρω αν η παρούσα έκθεση ιδεών είναι εντός θέματος, αλλά αυτό πιστεύω κύριε ΤΤ και χρόνια σας πολλά!
Ξεκινάς με το "Έχω μια φιλοσοφική συζήτηση με τον εαυτό μου" και αναλύεις τη σκέψη σου. Αυτό είναι από μόνο του μια καταγραφή σκέψεων. Μπορεί να μην σε βασάνιζε τόσο πολύ το ερώτημα, αλλά σίγουρα σε απασχόλησε. Νομίζω πως αυτό σημαίνει ότι εν μέρει γνωρίζεις ήδη την απάντηση στην πραγματική ερώτηση.
Θα έλεγα πάντως ότι γενικότερα εξαρτάται από το είδος των σκέψεων, τη σοβαρότητά τους και την εκάστοτε περίπτωση το εάν μπορούν να δημοσιευτούν (δεν λέω από το τί θέλεις, γιατί είπες να μην αρχίσουμε με τέτοια).
Από την άλλη, όταν καταγράφεις αυτά που σκέφτεσαι, φεύγει ένα μέρος του βάρους από πάνω σου και αυτό είναι αποδεδειγμένο στην πράξη. Σίγουρα το έχεις βιώσει.
Όταν τα δημοσιεύεις όμως, πρώτα από όλα δεν γράφεις ακριβώς αυτά που σκέφτεσαι, αλλά τα τροποποιείς, κόβεις, ράβεις κλπ για να είναι εμφανίσιμα και ενδεχόμενα σε κάποια λογική σειρά προφανώς. Εκτός βέβαια κι αν γράφεις με αυτόματη γραφή και στο τέλος το αποτέλεσμα είναι ένα: "εδώ, εκεί, πού?, αλλά, γιατί να γίνει αυτό?, θέλει καθάρισμα το πληκτρολόγιο, δεν είχε λόγο να το κάνει όμως"
Το καλό είναι ότι αν το μετανοιώσεις, το κατεβάζεις και όσοι είδαν ό,τι έγραψες, το είδαν.
Τελικά, είμαι υπέρ του να μοιράζεσαι με άλλους αυτό που σε απασχολεί. Ίσως όμως κάποιες φορές να είναι καλύτερα να λες αυτά που θες σε λίγους που εμπιστεύεσαι. Όχι στο ευρύ κοινό.
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τις απόψεις και, ξωτικούλι, για τις ευχές.
Θα απαντούσα ξεχωριστά στον καθένα, αλλά επειδή είναι περίπου η ίδια απάντηση για όλους, θα την πω εδώ γενικά και αν θέλετε πείτε μου τι νομίζετε σχετικά.
Αρχικά, ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι μιλώ για δημοσίευση σκέψεων τη στιγμή της γέννησης τους και στη μορφή που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή. Κάτι, δηλαδή, που δεν εμπίπτει σε κανένα από τα δύο ενδεχόμενα που λέει η Μαρία στο τελευταίο σχόλιο. Μιλώ για ένα κείμενο που δεν έχει πρόλογο, επίλογο, ούτε καν σαφή δομή και που στα μάτια όλων των υπολοίπων θα φαντάζει ως παραλογισμός ή αρλούμπες. Ο μόνος που μπορεί να βγάλει νόημα από κάτι τέτοιο είναι ο συγγραφέας.
Το αποτέλεσμα της δημοσιοποίησης αυτών των παραλογισμών, πιστεύω πως δεν είναι σταθερό. Από τη μια μπορεί να νιώθεις μια κάθαρση από τη στιγμή που ξεγύμνωσες μια αλήθεια σου στα μάτια του (όποιου και όσου) κοινού, από την άλλη -και κυρίως- στο μέλλον, μπορεί ανατρέχοντας στη συγκεκριμένη δημοσίευση να πληγωθείς, μετανιώσεις, μελαγχολήσεις.
Όπως και να'χει, τάσσομαι υπέρ της δημοσιοποίησης των παραλογισμών (μου) διότι, από τη μια είμαι Twisted κι από την άλλη, μου αρέσει να αφήνω σε όσους διαβάζουν κάτι που γράφω, πρώτα απορίες και μετά πολλά περιθώρια προσωπικών ερμηνειών και κατανοήσεων των γραφομένων μου.
Οπότε, πιθανότατα να συναντήσετε σύντομα τέτοιες αρλουμποαναρτήσεις. Ίσως κλειδώνω τα σχόλια σε μερικές, ίσως τα αφήνω ανοιχτά και διαγράφω όσα θεωρώ ακατάλληλα ή απρεπή, θα δω.
Σας ευχαριστώ όλους ξανά και συγγνώμη για το σεντόνι!
Θα χαρώ να διαβάσω περαιτέρω απόψεις επί του θέματος!
(ΑΚΗΣ)
ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΙ TOOL (ΧΛΩΜΟ…) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ (ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ…) 😀 😀
ΤΩΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΤΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ, ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΙΔΕΕΣ 'Η ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΤΛ ΙΣΩΣ ΤΟ ΝΑ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΕΙΣ , ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ Ή ΓΝΩΜΕΣ, ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ, ΟΤΙ ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΦΑΤΣΑ ΜΕ ΦΑΤΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ Ή ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ Ή ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛ ΤΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ, ΠΙΟ «DE FACTO».
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙΣ 😉 😉 😉
(ΑΠΟ ΚΕΙ Κ ΠΕΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Κ ΛΙΓΟ ΧΑΒΑΛΕ, ΠΟΣΤΑΡΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΓΩ 100 ΣΧΟΛΙΑ. ΧΑΧΑΧΑΧΑ, ΔΙΝΩ ΚΑΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΜΑ!! ΧΑΧΑΧΑ 😀 :D)
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΠΕΛΛΕ ΚΥΠΡΙΕ ΡΟΚΑ 🙂
Άκη, σε ευχαριστώ για τις ευχές! Φυσικά και σε πιάνω, κατάλαβα τι λες!
Για το στοίχημα κάνε υπομονή να φτιάξω μπάνκα και θα τα λέμε 🙂
φίλε ΤΤ,
καταρχάς χρόνια σου πολλά!!! (έστω και καθυστερημένα)…
και καλό μήνα, και καλές δουλειές….
είμαι και γω υπέρ των δημοσιεύσεων, παρότι μερικές φορές δεν είναι και η πιο σωστή μέθοδος.
όταν ακολουθείς την 'αυτόματη γραφή' ή τις αρλούμπες βγάζεις τα αληθινά σου συναισθήματα, αισθήματα, σκέψεις, φόβους, ανησυχίες κλπ.
και ναι αυτά ίσως πληγώσουν κάποιους, ίσως πληγώσουν και σένα όταν τα ξαναδιαβάσεις μετά από καιρό.
αλλά όταν κάνουμε σκέψεις πρέπει να τις αφήνουμε να ωριμάζουν στο μυαλό μας. ίσως όταν ξανασκεφτούμε κάτι να βρούμε διαφορετική λογική, αιτίες, αφορμές…
και ίσως κάποιες φορές να μετανοιώσεις για κάποια πράγματα που έχεις γράψει.
και πάλι θα συμφωνήσω με την δημοσίευση τυχόν αρλούμπων, γιατί θα ήταν καλό για τον άλλο να γνωρίζει τα αληθινά συναισθήματα πίσω από την γραφή (τον αληθινό ΤΤ ας πούμε) και όχι να διαβάζει μόνο τροποποιημένες αναρτήσεις που θα αρέσουν σε όλους, θα συμφωνήσουν όλοι κλπ. αυτό πρέπει να εξυπηρετούν οι αναρτήσεις σε μεγάλο βαθμό, στο να βγάζεις τα αληθινά σου συναισθήματα…
υγ. τελικά στις 15 του μηνός τι θα κάνεις; θα παρουσιαστείς ή θα τα παραλάβεις στον Ορφανίδη; :p
@Nonis: εκατάφερες να σχολιάσεις τελικά; Ωραία!
Δηλαδή συμφωνούμε.. Μόνο να προσθέσω ότι με το να δημοσιεύσεις μια νεογέννητη σκέψη, δεν πάει να πει ότι την αφήνεις εκεί. Σίγουρα μετά τη δημοσίευση θα την επεξεργαστείς και ίσως να βρεις άλλες οπτικές για να δεις μια κατάσταση. Στην περίπτωση αυτή, η επανεξέταση της ανάρτησης μετά από καιρό, θα μπορούσε να φέρει και γέλιο, με τη σκέψη "μα είναι δυνατό να σκεφτόμουν έτσι τότε;" ή κάτι παρόμοιο.
Υ.Γ.: Ερώτη σα το μάστρο μου σήμερα και είπεν εννα με ενημερώσει. Μάλλον εννα πάμε μαζί, φιλούιν μου!