Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησε στο ελληνικό internet η είδηση πως τα torrents κρίθηκαν νόμιμα σε ισπανικό δικαστήριο. Η σημασία της είδησης αυτής, έγκειται στο γεγονός ότι η απόφαση αυτή βασίστηκε στο ευρωπαϊκό δίκαιο κι όχι σε κάποιο τοπικό νόμο.

Όλες οι πληροφορίες εντός του άρθρου που ακολουθεί.

1. Η αρχική είδηση όπως τη διάβασα στο freegr.

2. Η απόδοση στα ελληνικά της απόφασης από τον Xouzouris όπως τη δημοσίευσε στο adslgr.com (thanks to Spyrakos).

3. Το κείμενο της απόφασης στα ισπανικά σε μορφή pdf.

 

1.

Οι εξελίξεις όσον αφορά τις σελίδες διαμοιρασμού περιεχομένου και τα torrent sites τρέχουν. Μετά το κλείσιμο του gamato.info στην χώρα μας και την σύλληψη κάποιων από τους διαχειριστές του, άλλα και την διαπίστωση ότι παρά την αυστηρή νομοθεσία για την πειρατεία, στην Γαλλία είχαμε αύξηση του φαινομένου, έρχεται μια είδηση από την Ισπανία, που όμως είναι… αντίθετη από το “ρεύμα”! Πλέον ο διαμοιρασμός αρχείων είναι νόμιμος, αλλάζοντας τους συσχετισμούς για το τι είναι “νόμιμο” και τι “σωστό”.

Με μια απόφαση του που θα ξεκινήσει μια τεράστια συζήτηση στην Ισπανία άλλα και ολόκληρη την Ευρώπη, o Raul N. García Orejudo, Ισπανός δικαστής στην υπόθεση εκδίκασης του Jesus Guerra, ιδιοκτήτη σελίδας απ’ όπου μπορεί κανείς να κατεβάσει μουσική, έκρινε νόμιμες τις σελίδες που περιέχουν links προς περιεχόμενο, που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Επίσης θεωρεί νόμιμο και τον διαμοιρασμό τέτοιου περιεχομένου (μέσω torrent για παράδειγμα) αν γίνεται για μη κερδοσκοπικούς λόγους!

Ο παραπάνω λόγος ήταν αρκετός για τον δικαστή, ώστε να αρνηθεί το κλείσιμο της σελίδας του Guerra. Άλλωστε αν αγνοήσουμε αυστηρά το ηθικό κομμάτι της υπόθεσης, η σελίδα αυτή (όπως και άλλες παρόμοιες) δεν διαφέρουν σημαντικά… από το Google, μέσα από το οποίο επίσης μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε παράνομα (εντός ή εκτός εισαγωγικών) αρχεία.

Αυτό σημαίνει ότι τα torrent sites στην Ισπανία είναι πλέον νόμιμα, αφού όπως λέει ο ίδιος ο δικαστής: δεν υπάρχει νόμος, που να αποδεικνύει το αντίθετο. Με πολύ απλά λόγια οι σελίδες μπορούν να φιλοξενούν torrents, οι χρήστες να τα κατεβάζουν ή και να ανεβάζουν τέτοια αρχεία, αρκεί κανένας να μην έχει κέρδος από όλη αυτή την διαδικασία.

Πόσο θα κρατήσει αυτό; Κανείς δεν ξέρει, άλλα οι Ισπανοί χρήστες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι σήμερα και να κατεβάζουν άφοβα ότι αρχεία θέλουν.

2.

(διαβάστε το όλο, αξίζει)

Αυτα που καταλαβαινω εγω απο το pdf:

– Η σελιδα του τυπου δεν ηταν τορρενταδικο, αλλα σταβλος (τα λινκ ηταν για emule).

– ο τυπος ειχα αποκλειστικα λινκ. Δεν ειχε καν διαφημισεις, αρα αποκλειεται εκ προοιμιου το οποιο κερδος απο αυτη την δραστηριοτητα, αμεσο ή εμμεσο.

– το να εχεις λινκ δεν αποτελει παραβαση του νομου περι πνευματικης ιδιοκτησιας. Πιο συγκεκριμενα, ο δικαστης αναφερει οτι η παραθεση λινκ "δεν ισοδυναμει ουτε με διανομη, ουτε με αναπαραγωγη, ουτε με δημοσια εκτελεση".

– ο Ισπανικος νομος περι πνευματικων δικαιωματων (κατοπιν της συμμορφωσης του με το ευρωπαϊκο δικαιο) ΔΕΝ περιεχει καμια νορμα που να απαγορευει το να επιτρεπεις, προτρεπεις, καθοδηγεις (δικη μου αποδοση του "favorecer, permitir u orientar" αν καποιος εχει καλυτερη ας την παραθεσει) χρηστες του διαδικτυου προς τα δικτυα p2p. Εδω πεφτει και το παραδειγμα των μηχανων αναζητησης σαν το google που, συμφωνα με τον δικαστη, κανουν ακριβως την ιδια δουλεια και μεσω των οποιων μπορεις να βρεις ακριβως τα ιδια πραγματα (και τις σελιδες σαν αυτην αντικειμενο της δικης, αλλα και τα λινκ προς προστατευμενο υλικο). Αναφερει οτι ο γουγλης δεν επιτρεπει βεβαια την εμφανιση των shared folders των χρηστων οπως το συστημα emule, αλλα και παλι ισχυει η ιδια αρχη-οτι το ισπανικο και ευρωπαϊκο δικαιο δεν απαγορευει την βοηθεια/καθοδηγηση μεσω λινκ προς προστατευμενο απο πνευματικα δικαιωματα υλικο.

– Τα δικτυα p2p (πιο συγκεκριμενα οι "συμπεριφορες και δραστηριοτητες που λαμβανουν χωρα σε αυτα") συμφωνα με τον δικαστη δεν εχουν μια μονοσημαντη συνδεση με τις "συμπεριφορες και δραστηριοτητες" που απαγορευει ο νομος, δηλαδη την χωρις αδεια διανομη, αναπαραγωγη και δημοσια εκτελεση προστατευμενων εργων. Τα δικτυα p2p, ως απλα δικτυα μεταδοσης δεδομενων μεταξυ των χρηστων ιντερνετ, δεν παραβιαζουν κανενα δικαιωμα που προστατευεται απο τον νομο περι πνευματικης ιδιοκτησιας. Η "μεγαλη αποθηκη" του συστηματος δικτυων p2p, περιεχει μεγαλο αριθμο αρχειων που ΔΕΝ προστατευονται απο πνευματικη ιδιοκτησια καθως και αλλα για τα οποια εχει ληξει η περιοδος προστασιας τους.

– Με την παρουσα νομοθεσια (ΣΣ: αυτο ενδιαφερει περισσοτερο τους μαματους), δεν μπορει μια αστικη διαδικασια να παει να ταυτοποιησει τα προσωπικα δεδομενα των χρηστων μεσω των παροχων ή μεσω των διευθυνσεων ΙΡ, ωστε να εξακριβωσει ποια αρχεια εχει κατεβασει, τι χρηση τους κανει και πως ακριβως πραγματοποιειται το κατεβασμα για καθε χρηστη.

Αυτο προκυπτει απο αποφαση του δικαστηριου της Βαρκελωνης τον περασμενο Δεκεμβρη, η οποια με την σειρα της ελαβε υπ’οψιν την αποφαση του Ευρωπαικου Δικαστηριου της 29/1/2008 απ’οπου προκυπτει οτι δεν υπαρχει καμια νομικη/νομιμη υποχρεωση συνεργασιας των παροχων σχετικα με την παροχη προσωπικων δεδομενων προς διευκολυνση αστικων διαδικασιων, και η απουσια αυτης της υποχρεωσης συναδει με το κοινοτικο δικαιο, το οποιο περιοριζει την υποχρεωση συνεργασιας αποκλειστικα σε σχεση με την διωξη εγκληματικων πραξεων.

Απο την στιγμη που τα δικτυα p2p ειναι νομιμα, συνεχιζει ο δικαστης, η αποκτηση μεσω αυτων αντιγραφου απο φυσικα προσωπα για προσωπικη χρηση δεν ειναι εγκλημα απο μονη της. Η χρηση της κοπιας μπορει να ειναι εγκληματικης φυσεως, απο την στιγμη που χρησιμοποιειται για αποκομιση κερδους ή δημοσια εκτελεση, αλλα αυτες ειναι αμφοτερες ενεργειες που λαμβανουν χωρα ΜΕΤΑ την αποκτηση του αντιγραφου.

– Σχετικα με το οριο του αντιγραφου για προσωπικη χρηση, ο παρων νομος που πηγαζει απο την ευρωπαϊκη οδηγια απαιτει το αντιγραφο για προσωπικη χρηση να αποκταται απο εργα στα οποια ο χρηστης εχει ΝΟΜΙΜΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ, δινοντας προτεραιοτητα ετσι στην νομιμοτητα της ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ, και οχι σε αυτην της ΠΗΓΗΣ (δικη μου σημειωση: και γαμω τα παιδια ο δικαστης!! ).

Στα δικτυα p2p ειναι εξαιρετικα δυσκολο και πολυπλοκο να καθοριστει ανα περιπτωση η νομιμοτητα της πηγης. Δεν ειναι ομως αυτη η απαιτηση του Νομου, ο οποιος μιλα για νομιμοτητα της προσβασης. Και ειναι δεδομενο, οτι η πλειοψηφια των χρηστων ιντερνετ εχουν νομιμη προσβαση στα εργα, δεδομενου οτι εχουν ενα νομιμο συμβολαιο παροχης υπηρεσιων ιντερνετ εναντι χρηματκου αντιτιμου με καποιον παροχο ιντερνετικων υπηρεσιων.

Απο την στιγμη που θα "κατεβει" το οποιο αντιγραφο εργου προστατευμενο απο πνευματικα δικαιωματα, θα αποθηκευτει σε καποιον σκληρο δισκο ή θα εγγραφει σε οπτικο μεσο (CD, DVD) ή φορητο σκληρο δισκο. ΕΙναι λοιπον σημαντικο να υπενθυμιστει σε αυτο το σημειο, οτι ακριβως επειδη ολα αυτα τα μεσα ειναι εν δυναμει χρησιμα (susceptibles) για την αποθηκευση προσωπικων αντιγραφων που προστατευονται απο πνευματικη ιδιοκτησια, ολα αυτα τα μεσα επιβαρυνονται απο ειδικο φορο υπερ των κατοχων πνευματικων δικαιωματων.

– Σχετικα με το θεμα της δημοσιας εκτελεσης, ο νομος οριζει ως δημοσια εκτελεση την "προσβαση σε ενα εργο απο πολλαπλα ατομα χωρις προηγουμενως να τους εχει διανεμηθει το εργο ατομικα. Ειδικοτερα, αποτελει δημοσια εκτελεση η προσβαση εκ μερους του κοινου σε εργα, μεσω ενσυρματων ή ασυρματων μεσων, σε μορφη ωστε να μπορει καθε ατομο να εχει προσβαση σε αυτα οταν θελει και απο οπου θελει".

Ενω τα δικτυα p2p μπορουν σιγουρα να εκθεσουν στο κοινο προστατευμενα εργα χωρις προτερη διανομη αντιγραφων ατομικα, εν τουτοις δεν περιλαμβανει ολες τις περιπτωσεις δεδομενου οτι, αφ’ενος, ο καθε χρηστης εχει ως μοναδικη επιθυμια να κατεβασει ενα αρχειο, χωρις να γνωριζει εαν αυτο το αρχειο που κατεβαζει ή μερος αυτου θα ληφθει με τη σειρα του απο τον σκληρο του δισκο απο αλλον ή αλλους χρηστες. Ειναι πολυ πιθανο η ανταλλαγη του αρχειου να γινει μεταξυ ΔΥΟ μονο χρηστων, ή εν πασει περιπτωσει περιορισμενο αριθμο χρηστων. Ειναι επισης πολυ πιθανο το συστημα να επιτρεπει στον χρηστη τον περιορισμο ή την απαγορευση περαιτερω διαμοιρασμου του αρχειου, καθως και η πιθανοτητα ο χρηστης να διαγραψει απο τον σκληρο του δισκο τα αρχεια-αντικειμενο ληψης απο αλλους χρηστες.

Σε αυτα προστιθεται το γεγονος, οπως απεδειχθη παραπανω, οτι κανεις μπορει να διαθετει αρχεια που δεν προστατευονται απο πνευματικη ιδιοκτησια, καθως και αρχεια για τα οποια εχει ληξει η περιοδος προστασιας τους απο πνευματικα δικαιωματα.

– Εν τελει, δεν προκειται παρα για ανταλλαγη αρχειων μεταξυ ιδιωτων, χωρις σκοπο το αμεσο ή εμμεσο κερδος (και πολυ δυσκολα μπορει να αποδειξει κανεις οτι υφισταται μονοσημαντη σχεση αιτιου-αποτελεσματος μεταξυ κατεβασματος και μη αγορας του εργου) , μεσω του ιντερνετ που, αντιθετα με αλλες παλιοτερες μεθοδους (φυσικη ανταλλαγη ή αντιγραφη απο κασσετα σε κασσετα), εχει παγκοσμια διαδοση και διαθεσιμοτητα, οπως και η εξουσιοδοτημενη εμπορικη διαθεση, διαφημιση και προσβαση σε εργα, με τα αντιστοιχα οικονομικα ωφελη για τους δημιουργους και την διαδοση της κουλτουρας.

*Ολα λογια του δικαστη απο το οριτζιναλ εγγραφο. Bold, emoticons δικα μου, οπως και ο σχολιασμος οπου αναφερεται.

Πλακα-πλακα, αν εβαζαν τον μαματο-διαχειριστη να τα πει καλυτερα, δεν θα γινοταν νομιζω.

3.

δείτε το αρχικό κείμενο της απόφασης στα ισπανικά σε pdf, πατώντας εδώ.

Yπάρχει, επίσης, και το θέμα του τρόπου με τον οποίο ανακάλυψαν τους γαμάτους, το οποίο ανέβηκε εδώ.

Στο χέρι μας είναι να μην κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια και να αναλάβουμε δράση άμεσα, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία, πάνω απ’όλα, του internet. Δυστυχώς, όμως, πέρα από τα λόγια, δε βλέπω κάποιον να έχει όρεξη για πράξεις..