Κάποτε σκέφτομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, τη στιγμή πριν πεθάνουν, έχουν την τελευταία τους σκέψη, που κανένας ποτέ δε μαθαίνει, και που, στις πλείστες περιπτώσεις, πιθανότατα είναι μία εκ των δύο πιο κάτω:
“Τώρα θα πεθάνω.”
ή
“Αποκλείεται να πεθάνω τώρα.”
και που, όσο το σκέφτομαι, μού φαίνεται όλο και τραγικότερο.
2 responses to “Τραγικότητα”
Το ίδιο σκέφτονται και όσοι εν δίπλα τους μάλλον.
Συμφωνώ, ρε φίλε.
Είχα υπ' όψιν όσους πεθανίσκουν ακαριαία, κυρίως, αλλά στέκει τούτο που λαλείς..