Αν είσαι προληπτικός, είσαι και ηλίθιος. Πώς μπορεί η ημερομηνία σε συνδιασμό με τη μέρα να επηρεάσει τα γεγονότα της ζωής σου; Πώς μπορούν οι τόσο συμπαθητικές μαύρες γατούλες να σου φέρουν κακή τύχη και πώς μπορείς να πιστεύεις ότι αν στριφογυρίσεις 3 φορές γύρω από τον εαυτό σου θα αποκρούσεις την κακή ενέργεια της διαβολικής μαύρης γάτας;
Ποτέ δεν ήμουν προληπτικός (δε μπορώ να πω το ίδιο και για το ηλίθιος) και, εκτός από τη φορά που αποφάσισα να μην ασχολούμαι, ποτέ δε με ενδιέφερε ή έκανε τη μέρα μου κάπως διαφορετική η συγκεκριμένη ημερομηνία. Είναι μια Τρίτη της εβδομάδας σαν όλες τις άλλες Τρίτες των άλλων εβδομάδων. Είναι μια 13η του μηνός σαν όλες τις άλλες 13ες των άλλων μηνών. Hell, είναι μια ΜΕΡΑ σαν (σχεδόν) όλες τις άλλες!
Ως γνωστός εκκεντρικός, προχώρησα κι ένα βήμα παραπέρα. Εκεί που οι υπόλοιποι βλέπουν τον αριθμό 13 (δεκατρία, thirteen, dreihzen, tredici, trece, třináct, dertien, kolmetoista, तेरह, 十三, trīspadsmit, trzynaście, tretten, treze, treisprezece, тринадцать, тринадесет, kumi na tatu, tretton, สิบสาม, тринадцять, tri ar ddeg, mười ba).. . ….. .  . …. τι έλεγα; Α ναι! Εκεί που βλέπουν το 13, λοιπόν, και κόβουν λάσπη, εγώ τον υιοθέτησα ως τον τυχερό μου αριθμό. Προληπτικοί εσείς; Αντιπροληπτικός εγώ.
Σήμερα όμως..
Πήγα στη δουλειά, χωρίς φυσικά να έχω υπ’όψιν την ημερομηνία. Μαζί μας ήρθε και μια κυρία η οποία έρχεται μόνο τις Πέμπτες για δουλειά εκεί. Εκτάκτως σήμερα την κάλεσαν λέει. Κύλησαν ήρεμα λίγες ώρες και μετά άρχισε το θανατικό. Τρόπος του λέγειν.
Η συγκεκριμένη, λίγο υπέρβαρη, κυρία γλιστράει και χτυπάει το χέρι της σε ώμο, αγκώνα και καρπό. Συνεχίζει να δουλεύει χωρίς να παραπονιέται, παρόλο που είναι φανερό πως πονάει. Με τα πολλά την πείσαμε να πάει στο γιατρό. Μέχρι να επιστρέψει, ο πιο παλιός από τους συναδέλφους κόβει λίγο το δάχτυλο του σε μια κίνηση απόλυτα ακίνδυνη και συνηθισμένη. Μια άλλη -καλά, αυτή είναι και λίγο γκάου- κόβει λίγο το δέρμα που ενώνει τον αντίχειρα με το δείκτη. Ευτυχώς που δεν ήταν σοβαρά τα τραύματα τους. Γυρίζει η πρώτη κυρία από το γιατρό με το χέρι στο γύψο. Σπάσιμο καρπού και τραυματισμός τενόντων!  Λίγο μετά, έρχεται και ο γιος του αφεντικού, με άλλο αυτοκίνητο από το συνηθισμένο. Τον ρωτήσαμε γιατί υπήρξε αυτή η αλλαγή και μας εξήγησε ότι ερχόμενος, το αυτοκίνητο του, το οποίο είναι μόλις 3 μηνών, αποφάσισε να κάνει μια στάση και να μην ξαναξεκινήσει!
Όλοι τότε, αποφάσισαν πως για τα γεγονότα έφταιγε αυτή η διαβολική ημέρα. Η ΤρίτηΚαιΔεκατρείς. Ανέλαβα να τους εξηγήσω πως δεν παίζει κανένα ρόλο η μέρα στα όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της και τους έλεγα πως για όλα έφταιγε η απροσεξία τους. Τους επέστησα την προσοχή και τους είπα σε αυστηρό τόνο να έχουν τα μυαλά ΜΕΣΑ στα κεφάλια τους όταν δουλεύουν, για να μην έχουμε χειρότερα συμβάντα. Και τέλειωσα λέγοντας τους να αφήσουν τα περί κακοτυχίας, διότι όλα αυτά είναι μόνο βλακείες.
Μάλλον δεν ήμουν πολύ πειστικός μισή ώρα αργότερα, όταν έκοψα λίγο την αριστερή μου παλάμη..
Όπως και να’χει, εγώ ηλίθιος δεν είμαι. Γι’αυτό και δεν πιστεύω στις προλήψεις. Όλα όσα συνέβησαν σήμερα ήταν μαζεμένες συμπτώσεις. Και καλά, άλλες μέρες δε συμβαίνουν ατυχήματα; Γιατί ποτέ δεν τα θυμόμαστε, παρά μόνο όταν είναι ΤρίτηΚαιΔεκατρείς;
Μια καλή λύση είναι από αύριο ο καθένας να σημειώσει την ημερομηνία κατά την οποία θα του συμβεί το επόμενο, έστω και μικρό, ατύχημα και με μια ένορκο δήλωση να δηλώσει (!) ότι πλέον η μέρα κακοτυχίας γι’αυτόν θα είναι η συγκεκριμένη και ότι απαλλάσσει την ΤρίτηΚαιΔεκατρείς από οποιαδήποτε δυσφημιστική δυσειδαιμονία. Πρέπει, επιτέλους, να απομακρυνθεί αυτή η ρετσινιά, η οποία συνοδεύει το όνομα της ΤρίτηςΚαιΔεκατρείς!
Κι αν εσύ, ο/η έξυπνος/η, με ρωτήσεις “γιατί, τότε, συνέβησαν όλα αυτά τα ατυχήματα στη δουλειά σου μαζεμένα και σήμερα;”, έχω απάντηση: μπορεί απλά να έγιναν για να με παρακινήσουν ώστε να γράψω αυτό το μοναδικής γλωσσικής ομορφιάς, ανεκτίμητης καλλιτεχνικής αξίας, αμετρήτου κοινωνικής προσφοράς, απεριγράπτου εμπνεύσεως και ξεχωριστής δημιουργικότητας κειμενίδιο.
Μπορεί και όχι.
Για όλους τους προληπτικούς φίλους, έχω ένα δωράκι. Θα το βρείτε πατώντας εδώ.