-
Το Κενό που Άφησες στην Καρδιά μου
Η κάθε οποιαδήποτε άλλη, κόκκος άμμου ριγμένος σε μιαν απέραντη, μαύρη τρύπα στην άκρη του σύμπαντος.
-
Γνώθι σαυτόν [1]
Είμαι άνθρωπος που έχει πολλούς δαίμονες να πολεμήσει. Κι αντ’ αυτού, τους βάζω στο σπίτι και τους κάνω το τραπέζι. Και τους αρέσει. Και φωνάζουν κι άλλους.
-
Στις δύο τα ξημερώματα θεωρείται βράδυ Πρωτοχρονιάς ή χαράματα των δύο Ιανουαρίου;
Πέρασε τόσος καιρός κι έκανα κάποιες προσπάθειες για παρακάτω, μα όσες φορές μέθυσα όλους αυτούς τους μήνες μόνο αυτή σκέφτομαι- καμιάν από τις άλλες. Δε μπορεί να μη σημαίνει τίποτε αυτό, ε, γιατρέ μου;
-
Ένα γομάρι τριάντα ενός χρονών κλαίει σα μωρό τη μέρα της ονομαστικής του εορτής
Όταν γιορτάζουμε, είτε γενέθλια, είτε ονομαστικές εορτές, το δώρο της γιαγιάς μας είναι ένα φακελάκι -πάντα παραφουσκωμένο. Μέσα έχει και λεφτά, μα δεν είναι αυτά που το παχαίνουν. Είναι οι σελίδες με τις ευχές και τις συμβουλές και τα συναισθήματά της. Δε χρειάζεται να σου πω ποιο είναι το πιο πολύτιμο..
-
Dear Neil, it’s not fiction, but it’s the fact; persistence will only worsen this friction
Αντιλαμβάνεσαι, εαυτέ μου, το ποιος είσαι και το γιατί είσαι όπως είσαι και το γιατί δρας όπως δρας, όταν, μετά από προσπάθεια μιας, κάποιας αλλαγής, εφαρμόζεις τους κανόνες της επικοινωνίας με ειλικρινή διάθεση για αποτέλεσμα, μα, όπως το ανέμενες, όπως το έμαθες τόσα χρόνια, καταλήγεις μόνο σε πιο δυνατό κλείσιμο, σε μπουντρούμι με κλειδαριές, κι […]
-
Σταμάτησα κυριολεκτικά στην άκρη του δρόμου γι’ αυτό το τετράστιχο
Η μια πανσέληνος διαδέχεται την άλλη, κι εγώ στον ίδιο παρονομαστή· δεν κάνω τίποτε, μα όλο περιμένω το κάποτε να ‘ρθει, κάτι ν’ αλλάξει, κάποιος να εμφανιστεί.
-
Πρωινό Οκτωβρίου
Γαμώτο! Όταν το είδα, ήταν, πλέον, πολύ αργά. Δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβω να ελαττώσω ταχύτητα. Την έκατσα. Γαμώτο. Εκείνο το πρωινό ήταν σαν τα τελευταία τρία ή τέσσερα προηγούμενα· ηλιόλουστο και δροσερό, με απαλά σύννεφα να κρύβουν περιοδικά τον ήλιο, και αεράκι ήπιο και ευχάριστο. Συνηθισμένο πρωινό αρχών Οκτωβρίου στην Κύπρο. Ο αυτοκινητόδρομος, σχετικά […]
-
Επιτυχία/Αποτυχία
Ξεκίνησα τελευταίως να τρέχω συστηματικά πάλι -στους χαμηλούς ρυθμούς που μπορεί το σώμα μου να ακολουθήσει βέβαια-, αλλά σκοπεύω να το συνεχίσω και να το κάνω πιο τακτικά, ούτως ώστε να βελτιωθώ όσο μπορώ, να ξεκινήσω τους μαραθωνίους και να νικήσω επιτέλους τον Πατίνιο!! Σοβαρά τώρα, Κώστα μου, επίτρεψέ μου να μοιραστώ μαζί σας μια […]
-
Τραγικότητα
Κάποτε σκέφτομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, τη στιγμή πριν πεθάνουν, έχουν την τελευταία τους σκέψη, που κανένας ποτέ δε μαθαίνει, και που, στις πλείστες περιπτώσεις, πιθανότατα είναι μία εκ των δύο πιο κάτω: “Τώρα θα πεθάνω.” ή “Αποκλείεται να πεθάνω τώρα.” και που, όσο το σκέφτομαι, μού φαίνεται όλο και τραγικότερο.
-
Από πρωίας…
Σήμερα ξύπνησα νιώθοντας το χάδι της στην πλάτη μου. Ήξερα πως δεν ήταν αληθινό, παρά μόνο μια ψευδαίσθηση, κι έμεινα ακίνητος, χωρίς ν’ αναπνέω, για να μην τη χάσω. Έκλεισα τα μάτια μου και προσευχήθηκα. Γι’ ακόμα ένα χάδι. Για τη φωνή της. Το γέλιο της. Τα μαλλιά της στο πρόσωπό μου. Το κεφάλι της […]