Κερδίζαμε με 2-0 στο πρώτο ημίχρονο και καταλήξαμε να χάσουμε. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης πάει, αναμφισβήτητα, στο βλάκα το van Gaal. Όπως και να’χει, το παιχνίδι ήταν γενικά πολύ καλό και η κάθε ομάδα είχε από ένα δυνατό ημίχρονο. Δυστυχώς το ημίχρονο των Ρωμαίων ήταν πιο δυνατό από το δικό μας. Κι ευτυχώς που έχουμε εξασφαλισμένη την πρόκριση.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν δικό μας. O Ribery έδωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, άλλον αέρα στην ομάδα. Ο Gomez έριξε άλλα δύο τερματάκια και όλη η ομάδα έδειξε πολύ καλό πρόσωπο, παίζοντας χωρίς το άγχος της νίκης. Τα δύο τέρματα του Gomez ήταν ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ, τόσο σε δημιουργία, όσο και σε εκτέλεση!

Στο δεύτερο ημίχρονο οι γηπεδούχοι μπήκαν αποφασισμένοι και μείωσαν με μια ωραία επίδειξη πείσματος από τον Borriello. Στο 75′ μπήκε ο άνθρωπος που με την παρουσία του και μόνο ζωντανεύει και αναζωογονεί τη Roma, o Totti, την ώθησε μπροστά και την οδήγησε στη νίκη, πετυχαίνοντας το καθοριστικό τέρμα από το σημείο του penalty στο 84′.

Πρόσωπο της βραδιάς, για μένα, ήταν ο Kraft. O 22χρονος Thomas Kraft, αναπληρωματικός τερματοφύλακας μας, έδειξε 2 διαφορετικά στοιχεία στην πρώτη του εμφάνιση στην αρχική ενδεκάδα της Bayern. Με μερικές πολύ δύσκολες αποκρούσεις φάνηκε ότι έχει τα αντανακλαστικά και την ικανότητα για να γίνει ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Ακόμα και στο penalty του Totti, άγγιξε τη μπάλα και με λίγη τύχη θα μπορούσε να το αποκρούσει. Από την άλλη, δεν αντέδρασε καθόλου στη φάση του δεύτερου τέρματος της Roma και στη φάση που έφερε το penalty εμφανίστηκε καθαρά η απειρία του. Προσωπικά πιστεύω σε αυτόν και νομίζω ότι το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο περισσότερη πείρα σε παιχνίδια υψηλού επιπέδου. Ας ελπίσουμε να τον βοηθήσει ο van Gaal.

Όσο για τον προπονητή θα πω μόνο ότι επέλεξε να βγάλει και τον Ribery και τον Müller γύρω στο 75′ και να παίξει πιο αμυντικά, όμως, δυστυχώς, το πληρώσαμε με μια αχρείαστη ήττα..